zondag 9 juli 2017

Verjaardagen

Altijd leuk een feestje maar, het geeft zo’n rommel.

Ik houd niet van verjaardagen. Enkel bij het woord verjaardag begin ik al te geeuwen en te braken. Bij ons thuis werden de glazen gevuld met sigaren en sigaretten en op tafel gezet. Toen was roken nog gezond, maar alles gaat voorbij als je maar lang genoeg wacht.
Pa en al mijn ooms zaten aan de Cola tik en de tantes aan de glaasjes advocaat waar ze kraaierig van werden. 

De huiskamer zag blauw van de rook en tussendoor werden de stukjes paardenworst en boerenkaas geserveerd. De mannen begonnen flauwe moppen te tappen die een pietsje vulgair waren en de vrouwen kraaien van plezier en regelmatig pieste er een in haar directoire. Onderbroeken waren in die tijd van gesteven katoen en konden met gemak een kwart liever pis opvangen.

Iets wat de moderne string niet gelukt omdat hij te kort komt aan absorptievermogen. Bovendien zaten er pijpjes aan dat ondergoed zodat ook daarin het nodige kon te hoop lopen. Het waren de kuise tijden. De kuisheidsgordel was zojuist afgeschaft en de seksuele revolutie stond nog in de kinderschoenen. Als je nu achter een vrouw loopt met een helderwitte broek en ze trekt er (per ongeluk zogenaamd) een zwarte string onder aan, krijg je het gevoel dat je het in Keulen hoort donderen.  De runderrollades van de Emté zijn meer gekleed me dunkt. Wat dát betreft is het geen gemakkelijke tijd voor het celibaat. Maar er zijn bijna geen Papen meer dus dat is een tref.


Op het einde van het feest werden de gesprekken meest verhitter zodat ome Koos meestal met een andere oom over het heuga-velt tapijt rolde en er her en der flinke kleunen werden uitgedeeld dus u begrijpt mijn afkeer van feestjes. Het is een soort trauma me dunkt maar dan zonder helikopter.….