maandag 15 april 2013

De zogenaamde gaventest


Ik ontdekte toen ik nog maar net christen was iets heel aparts. Namelijk dat er twee hoofdvormen van helpen zijn. De ene is om die ander te helpen, de ander is om onszelf te helpen.
Er zijn mensen die
hebben het hart op de juiste plaats en helpen omdat ze bewogen zijn met de ander.
Er zijn ook mensen die zichzelf zo onwijs goed/geestelijk/wijs/onmisbaar vinden, dat ze je bijstaan omdat ze zichzelf daarmede bevestigen dat God hen gebruikt.
Misschien moet je dat eens even op jezelf laten inwerken!
Laat mij een voorbeeld geven. Ooit bedacht iemand de gaventest. De hele gemeente moest daar (de Parousia gemeente) aan meedoen, want wie gelooft nog dat de Heilige Geest het ons te binnen kan brengen zonder tussenkomst van de commercie? Op het einde van die zogenaamde test, stond natuurlijk een soort test over waar je gaven lagen.
In de groep zaten twee mensen die overal ruim voldoende hadden ingevuld. Mensen die zichzelf wat beter kenden, waren voorzichtiger met het geven van ruime voldoenden aan zichzelf.
Het echtpaar met de ruime voldoenden, lag eigenlijk geheel en al niet in de markt. Mensen vonden hen arrogant, hooghartig en brallerig. Zijzelf vonden zich onmisbare schakels in Gods koninkrijk. Misschien was het handiger geweest als de bedenkers van de gaventest zo geestelijk waren geweest die beoordeling aan het einde van de test door die ander te laten invullen!

Even terug naar het echtpaar: zij wilden dienen omdat ze ten diepste meenden dat God hen zo nodig had. En daarmee ook de gemeente hen zo nodig had. Ze dienden niet uit liefde tot die ander, maar uit liefde tot zichzelf.
Herkenbaar of….?

In de laatste dagen zal de kennis toenemen


Vroeger meende ik dat de kennis van het woord van God zou toenemen in de tijd die de laatste dagen wordt genoemd in de bijbel.
Ik meen dat ik het mis had want ik constateer enkel een achteruitgang in de kennis van Gods woord.
Velen rukken hele bijbelteksten uit hun verband of gaan aan de haal met slechts een stukje Jezus.
Enkel Zijn liefde of enkel de gaven om mee te pronken.
Men plukt zo wat uit de bijbel en maakt er een evangelie mee. Maar de kennis van de volheid van Gods woord raakt steeds meer ondergesneeuwd.
Naarmate de tijd verstrijkt besef ik dat de kennis waar de bijbel op doelde wellicht slecht verwijst naar het toenemen van de kennis der wetenschap of technologische ontwikkelingen.
En ja, die is in onze tijd, waarin wij een eeuw geleden nog met paard en wagen ons behielpen in een stroomversnelling geraakt.
Maar het kennen van het woord van God is gelijktijdig vreselijk achteruit gegaan. Jezus zegt terecht:”als Ik terug kom op de aarde, zal ik dan nog wel echt geloof vinden?”