Toen zeide Gideon tot God: Uw toorn
ontbrande niet tegen mij, moge ik nog slechts ditmaal spreken; laat mij nog
eenmaal met het vlies een proef nemen; laat nu
alleen het vlies droog blijven, maar op het gehele
land zij dauw.
We zien in het verhaal over Gideon de dauw als middel om te toetsen wat
Gods wil is. De dauw (beeld van Gods
Geest) is ook daar om ons de dingen en woorden van God bekend te maken. De Here
Jezus zegt: Als Hij komt de Geest der waarheid zal Hij het uit het mijne nemen
en het u openbaren. Hij zal niet van (over) Zichzelf spreken maar al wat Hij
spreken zal, zal Hij uit het Mijne nemen ….en Mij verheerlijken.
Mogen deze kostbare woorden toch maar meer begrepen worden. Hele
stromingen zijn er over de hele wereld die de Geest centraal stellen terwijl de
Here Jezus ons hier ook zo duidelijk leert dat als de Geest komt Hij de Here
Jezus zal verheerlijken. De Geest Gods is in de wereld gekomen om Hem (het Lam)
te openbaren! Hij (de Geest) zal nimmer over (van) zichzelf spreken! Hij zal
over Jezus spreken. En Jezus spreekt over en wijst op de Vader.
Hoe belangrijk is dit! Hele stromingen en boeken zijn er waarin met het
heeft over een relatie aangaan met Gods Geest. (benny Hinn) doch het is niet
daarom dat Gods Geest kwam. Hij kwam nimmer om een relatie aan te gaan met ons
als zodanig maar om onze relatie met de Zoon die wijst op de Vader te
versterken. Hij onderbouwt, geeft kracht, geneest, hersteld, vermaand,
openbaard etc, maar richt nimmer de aandacht op zichzelf. Het is altijd weer
het Lam die de Geest centraal stelt. Boeken als goodmorning holy spirit zijn
dan ook eerder verwarrend dan dat het mij iets heeft geholpen.
Maar goed, terug bij het uitspreiden van Gideons vlies. Ook wij mogen in
bepaalde ogenblikken zo’n vlies in geloof uitspreiden. En dan niet gelijk
Adrian Plass (lees zijn boek “het gewijde dagboek” een heuse aanrader) het deed
door te zeggen: Heer als er vanavond om halfzes een dwerg voor de deur staat
die het Wilhelmus zingt, weet ik dat U wil dat ik naar de bijbelstudie ga…
Gods spreken is nu door de inwoning veel subtieler geworden. Het is die
stille zachte stem in je binnenste die bijna niet hoorbaar maar toch zo
overduidelijk tot ons spreken kan.
We mogen daarop vertrouwen. We herkennen allemaal wel die subtiele
aansporing van Gods Geest in onze binnenste als we de fout ingaan! Wil dat dan
zeggen dat God nimmer meer spreekt door “uiterlijke” tekenen? Nou dat is veel
te kort door de bocht want God laat zich niet in zulk een systeem vangen. Daar
is Hij toch veel te groot voor. Soms openbaart God om Zijn reden toch op heel
wonderlijke wijze iets dat Hij aan ons duidelijk wil maken middels een beeld,
visioen, profetie of woord. Maar meestal spreekt Hij (en ieder kind van God
herkent dat) door de subtiele inwoning van Zijn Geest. Laten we ons daar op
afstellen en deze stem niet het zwijgen opleggen want je kan Hem (de Geest)
bedroeven door steeds maar weerstand te bieden aan Gods wil voor je leven.
Uiteindelijk kan het zelfs gebeuren dat Gods Geest van je zal vlieden als men
volhardt in bepaalde zonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.