Een kind van God en toch verloren!

Het is een heel bekend verhaal over de rijke man die iedere dag geweldige feesten hield en de arme Lazarus die aan de poort voor het huis van de rijke lag in de hoop dat deze hem iets zou geven.
De Naam Lazarus betekent overigens: “God helpt”.
Toch was er op het eerste gezicht niet zo veel van te merken dat God hem hielp neen het tegenovergestelde leek eerder waar. Ook in onze tijd ervaren we dat wel eens dat het sommige voor de wind gaan die zich niets of weinig van God aantrekken en hen die trachten een heilig leven te lijden kommer en kwel overkomt.
Het eerste wat opvalt in dit verhaal (let op dit is geen gelijkenis maar een verhaal van Jezus wat zich naar alle waarschijnlijkheid ook echt zo heeft afgespeeld) is dat de arme een naam heeft!
Lazarus, zo heet hij. Van de rijke man kennen we de naam niet omdat Jezus hem niet benoemt.
In de wereld is dat precies andersom. Daar hebben de rijke een naam die iedereen kent terwijl de arme geen naam heeft.
Beide sterven en komen in het dodenrijk. De rijke op de plaats van lijden en Lazarus in de plaats die een voorafspiegeling was van de hemel (de schoot van Abraham genaamd).
De rijke herkent Lazarus en denkt dat de machtsverhouding nog net zo is als op aarde als hij Lazarus water wil laten brengen tegen zijn dorst.
Hij spreekt Abraham zelfs aan met “Vader”. Nu zou je verwachten dat Abraham zou zeggen:”Mens ik ben je vader helemaal niet. Maar niets is minder waar, we horen Abraham zeggen:”Mijn kind….
Men zegt wel eens dat er een uitverkiezing is en dat God reeds lang van tevoren heeft bepaald wie wel en wie niet behouden worden. Vreemd dat Abraham hier iemand die verloren is aanspreekt met “kind” en desgelijks de rijke Abraham met “vader”.
Wat Lazarus betreft kwam het toch nog goed met hem en God kwam Zijn belofte aan hem in zijn naam ( Lazarus God helpt) toch na.
Sommige beloften Gods dragen ons over de muur van het tijdelijke bestaan heen de eeuwigheid binnen.