zaterdag 1 juli 2017

Hier rust


De tranen van de Schepper kleven nog aan de ramen, maar ze waren hard
nodig om moeder aarde vruchtbaar te houden. Nog even een bakkie dan naar de samenkomst. Ik mag ze graag zien en er onderdeel van uitmaken die lange stoet mensen. Het heeft iets tijdloos bijna. Berokt en behoedt, ik houd ervan. Alsof je in een lang en diep uitgesleten pad wandelt waar generaties mensen over gegaan zijn. En dat is ook zo.

In de Krimpenerwaard ligt een karrespoor dat het Beierse verbindt met de Tiendweg die naar Gouda en Gouderak loopt. Generaties kerkgangers gingen er kilometers te voet, want dat moest in die dagen van God, naar de samenkomsten. Maar de Schepper gaat blijkbaar met de tijd mee, want nu komen zelfs dominees en ouderlingen met de auto. Iets waar men vroeger (zelfs al kwam je op de fiets) voor de kerk uitgezet werd. Het geeft te denken, deze waardeloze regels van mensen. Want neem maar van mij aan dat er nergens in de Bijbel een tekst te vinden is die luidt: gij zult op de zondag niet fietsen.

Sterker nog, de zondag is de rustdag niet leert de Bijbel. Dat was en is nog altijd de zaterdag. Nimmer wordt de zondag door de Bijbel tot nieuwe sabbat verheven.
Dat geintje hebben we te danken aan een Romein.  De invoering van de zondag als rustdag in plaats van de zaterdag vond plaats onder de Romeinse keizer Constantijn de Grote (Constantinus). Door Constantijn werd in een edict in 321 n. Chr. zowel aan zijn heidense als aan zijn christelijke onderdanen de zondag aanbevolen als de ’eerbiedwaardige dag voor de verering van de Zon.

Vandaar de “ZONdag” begrijpt u wel. Hoezeer een kerk kan dwalen en vasthouden aan een regel die geen enkel Bijbels papier heeft, is wel duidelijk. Blijft jammer dat men deze onzuiverheid niet weg durft poetsen.

De zondag als dag der samenkomst is op zich wel Bijbels, zo lezen wij. Doch het is niet de sabbat doch de dag der opstanding. En die vieren wij. Maar noem het geen sabbat en ook geen rustdag want Hijzelf stond juist Goddank op uit het graf.