zondag 21 juli 2013

Stap eens lekker uit in geloof!

Nou ja, dat was een kreet die geuit werd door een meisje in de kerk. Meteen raasde het woordenboek door mijn
hoofd en ik zag het lijstje: heengaan, overlijden, uitstappen, sterven etc, voor de oogbollen.
Vreemde kreten kennen wij toch in evangelieland!

De spreker deed het geweldig vanmorgen een vette 10 voor de preek!
Toch viel mij een contradictie op en wel deze: De dienst werd spontaan begonnen met de hoop dat wij dorsten naar het levende water. Een prima aansluiting bij deze warme dag vol dorst.
De preek over de vrouw bij de waterput die te horen kreeg van Jezus dat wie van het water dat Hij schenkt drinkt, nooit mee dorst zou krijgen, gaf te denken.

Als wij met dorst nog altijd ter kerke gaan, hoe zit dat dan met dat “nooit meer dorst krijgen”,  waarover Jezus sprak? Krijgen we dan toch weer dorst als we daarvan gedronken hebben?

Ik meen dat onze dorst niet gelest wordt door het naar een gebouw gaan dat wij kerk noemen, maar omdat Jezus naar u en mij toekwam en in ons kwam wonen.
God woont derhalve niet in de kerk, Hij woont in u en wij tezamen vormen de kerk. Het gebouw zal God, met respect, worst wezen. Al zit het vol dure gebrandschilderde ramen, God wil dat hele gebouw nog niet inruilen voor één mensenhart. Laten we dat nooit vergeten. 

2 opmerkingen:

  1. Hoi Peter,

    Uitstappen in geloof is helemaal geen vreemde opmerking in Evangelieland. In de bijbel staat ergens dat je God overal om mag vragen, en Hem danken dat je het gekregen hebt, nog vóór je het gehad hebt. Lijkt mij uitstappen in geloof hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hmm vragen om te sterven en Hem dan danken, lijkt mij bijzonder dicht tegen de "uit de nasi pil" aanzitten. Danken om het leven ligt meer in de lijn waarop ik mij wens te begeven maar ieder zijn ding...

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.