donderdag 6 juni 2013

Ziet God twee samenwonende mensen als gehuwd

Dat is eigenlijk de hamvraag waar dit stukje om draait.
Veel
jongeren met wie ik spreek zeggen vol trots:”wij hebben dat boterbriefje van de gemeente niet nodig om trouw te zijn.” Of:”we willen eerst proberen of we wel bij elkaar passen alvorens te trouwen.”

Nu is het ontegenzeggelijk dat de bijbel leer dat seksuele gemeenschap twee mensen doet samensmelten tot één.
Zo lezen wij bijvoorbeeld:” Of weet gij niet, dat wie zich aan een hoer hecht, één lichaam (met haar) is? Want, zegt Hij, die twee zullen tot één vlees zijn.”

“Zie je wel zegt men dan, voor God worden wij dus man en vrouw omdat we seksuele gemeenschap hebben en dus ziet God ons als gehuwd.”

Maar de bijbel zegt meer. De Here Jezus zegt tegen de Samaritaanse vrouw:”U hebt verschillende mannen gehad en de man waar u nu mee samenleeft is uw man niet.”
We zien dat samenwonen (leven) dus niet automatisch wil zeggen dat wij voor God gehuwd zijn…

Wat het eerst proberen of je bij elkaar past betreft het volgende. Een huwelijk is eigenlijk als een sprong in (deels) het onzekere. Net als met parachutespringen moet je dat goed doen of geheel niet. Iemand die meent dat hij eerst de betrouwbaarheid van een parachute wil proberen door ermee van een flat te springen, zal al snel halverwege ontdekken dat de parachute niet opengaat omdat de sprong te gering is en als hij al opengaat je aan een vlaggenmast blijft hangen...

11 opmerkingen:

  1. Mooi geschreven Peter. Mooi voorbeeld ook.

    Als je toch besluit om samen verder te gaan, waarom zou je dan elkaar niet meteen beloven 'for better, for worse' en dat je elkaar trouw zult blijven en voor elkaar zult zorgen? En vooral: waarom zou je Gods zegen over dat voornemen niet vragen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hoi Peter

    Goed geschreven; mooie vergelijking.
    Wat ik nooit snap: als je samen verder wilt dan hoeft dat toch niet op de bonnefooi? Dan kun je elkaar toch beloven dat je er zult zijn voor elkaar; dat je elkaar trouw blijft?

    En vooral: Gods zegen vragen over je voornemen?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Inderdaad duidelijk geschreven.
    Maar ik zit wel met een dilemma.
    Ik ben getrouwd geweest en mijn ex-vrouw was ontrouw ( en nog veel meer andere dingen), en ja ik heb alles geprobeerd om het huwelijk te redden, maar op een gegeven moment ben je jezelf voor de gek aan het houden. Ik was dus getrouwd maar was ik dat wel? In Gods ogen bedoel ik.
    Ik vind het mooier als twee mensen samenwonen en elkaar voor de rest van hun leven bijstaan ( in voor en tegenspoed) dan wanneer men getrouwd is en de 1 of misschien alle 2 een schijnheilig vertoon zitten op te houden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Herkenbaar gegeven waar je niet alleen in zal staan. Massa's mensen worden ontrouw en de media roept de mens aan alle kanten op om het gevoel te volgen. Gevoelens van verliefdheid worden verward met wat liefde in de kern is. Liefde is geven.
    Veel mensen menen dat hun partner geen goede meer is als de behoefte tot seks wat uitdooft of er een zogenaamde broer/zus relatie ontstaat.
    Dan gaat men op zoek naar een ander die de vlinders weer hoog op laat vliegen en laat de partner achter als een (vaak) gebroken mens.
    Liefde heet dat!
    Wat je vraag betreft meen ik dat echtbreuk een woord is dat al aangeeft dat je ooit in de echt verbonden was, maar dat je partner deze trouw verbrak.
    Ik neem aan dat onze beloften in de echt door God serieus genomen worden.
    Ik vind als je elkaar dan toch trouw wil beloven en voor de rest van je leven bij elkaar wil blijven dat huwen nog altijd de bijbelse weg is.
    Moet mij wel van het hart dat in geval van overspel de ander (jij in dit geval dus) vrij is om te hertrouwen....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Duidelijk beschreven Peter. Sowieso is ook dat 'eerst eens even samenwonen om te zien of..' totaal geen garantie dat wanneer je daarna toch gaat trouwen, het huwelijk dan zal slagen. Ik ken een stel die woonden 12 jaar samen, toen besloten ze alsnog te trouwen.
    En hoe lang hielden ze het vol in het huwelijk.....welgeteld 4 maanden. Toen gingen ze alweer scheiden omdat ze toch vonden dat ze niet bij elkaar pasten.Dan heb ik wel zo mijn bedenksels daarbij...

    Groet,Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  6. amen blij dat u met dit kwam..want dat is ook een reden waarom ikzelf bent getrouwd...maar wat doe je als je kinderen dit niet volgens God willen doen

    wel bidden..dat ze gaan inzien dat het huwelijk een zegen is wat God 100% achterstaat en beloftes en een worden..

    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Soms kan je niet veel meer doen dan bidden alleen. Sommige waarheden worden pas eigen na jaren en jaren. Neemt niet weg dat je kinderen even waardevol worden gezien als hen die wel gehuwd samenleven. We kunnen tegenover God nu eenmaal geen punten scoren in de vorm van "het goed doen". Wel is het zo dat wie op de "Heerbaan" wandelen daar ondanks alles zegen uit zullen putten...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel goed geschreven Peter, en dank je wel er voor.
    Onze oudste woont samen en heeft onlangs een samenlevingscontract gesloten. Dan denk ik waarom zo? Waarom niet trouwen? En ja, dat papiertje hoefde niet. Ja? Waarom dan wel dit?
    Ik snap dat niet maar goed het zijn hun keuzes en is hun leven en wij kunnen alleen maar bidden.
    Liefs
    Wil

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.