donderdag 5 oktober 2017

Stelt God teleur?


Ik dacht van wel. Heel erg zelfs. Goed, je hebt mensen die
menen dat de Schepper hen zegent op al hun wegen en dus volmondig roepen dat God niet teleurstelt. Maar kijken ze wel iets verder dan hun eigen kleine leven? 

Naar deze wereld vol leed, ziekte en verdriet? Wij gelovigen vinden het not done om te zeggen dat God teleurstelt. Roepen vaak in koor: ”Mensen stellen teleur maar God nooit.” Ik vind dat een beetje raar eigenlijk. Het gevoelt naar liegen of napraten.

Laten we dat nu eens even van ons afschudden en eerlijk zijn. Er zijn dingen in ons en anders leven die (mits je er oog voor hebt) uiterst teleurstellende zijn. Als de kerk beweert dat alles wat ons overkomt uit Gods hand komt, dan is het vrij onlogisch om als je kind ziek wordt en lijdt te gaan roepen dat God nooit teleurstelt. Dat is een masker dragen van vroomheid en daaronder zit de pijn en het onbegrip over waarom je gebeden voor je lijdende en wellicht reeds overleden kind of geliefde brandt.

Een van de allerbelangrijkste dingen vind ik eerlijkheid. Daar is lef voor nodig want ons is min of meer jarenlang voorgehouden dat een kind van God positief is en nimmer teleurstellingen op het credo van de Schepper schuift. Te gevoelen dat God teleurstelt is een teken van ongeloof en zwakte. Zo werd u en mij geleerd.

Ik voor mij ben vaak teleurgesteld door God. Dat lag nimmer aan Hem, begrijp mij goed, doch het beeld dat ik had van Hem was fout. God is niet de grijze oude Sinterklaas op een wolk die ons wel eens even zal geven waar we om vragen. Hij is in veel de onbegrepene.

Niet Hij moet veranderen, doch ons beeld van Hem moet veranderen. 

Wij moeten leren dat God zich niet laat vangen in het kleine vakje van onze logica. Pas dan zullen wij nooit meer teleurgesteld worden in Hem, omdat wij beseffen dat Zijn denken anders, ja hoger is dan het onze. Vertrouwen, daar komt het op aan en lieve mensen, wat is dat moeilijk. Maar niet onmogelijk…