maandag 9 oktober 2017

Ouderling op verzoek


De telefoon ging en aan de draad hing
een oude vriend uit de tijd dat ik in de Pinkster/Evangelische hoek kerkte en wel eens sprak. Hij was sinds een half jaar met een groep uit de gemeente gestapt na onenigheid en samen waren ze een nieuwe gemeente begonnen. 

De Joden noemen Chistenen niet zonder reden de split of the split, omdat we blijven splijten, als splijtzwammen met een hoop gezwam. De naam van de nieuw geboren gemeenschap ben ik even kwijt maar het klonk als “Gods ophaalbrug” of iets in die geest.
Hij was erg opgewonden en vertelde mij met de groep(die reeds 120 zielen betrof) die hij schapen noemde en waar ik mij aan stoorde als ik eerlijk ben want een schaap is maar een stom beest, gebeden te hebben wie ouderling moest worden en mijn naam kwam duidelijk door.

Ik stond enigszins verbluft met een rol toiletpapier onder mijn arm omdat ik nodig moest, maar van schrik trok alles zich terug. Vertelde hem dat ik niets vernomen had van boven en dat dit toch op z’n minst vreemd was.

Kreeg te horen dat ik onmiddellijk in gebed moest gaan en Gods aangezicht zoeken. Na over en weer gepraat (lees gezwam)eindelijk de hoorn neer kunnen leggen en diep nagedacht over deze kwestie. 

Wat halen sommige mensen zich toch allemaal in het hoofd?

Ik ben maar op de bank gaan liggen en droomde dat ik een superouderling was en over het scheren van schapen ging. Werd wollig wakker in de stellige zekerheid dat ik ongeschikt ben als ouderling. Je moet je grenzen nooit overschrijden, dan blijft kerken leuk…