vrijdag 1 september 2017

Oude kranten?



Van deur tot deur en dan maar vragen. Soms had je een bof en kreeg je een reusachtige stapel mee, even vaak werd er neen verkocht omdat wij leefden in de dagen dat de
weggooimaatschappij nog niet echt bestond. Derhalve werden oude kranten door de middenstand gebruikt om groenten, vis, aardappelen etc. in te verpakken. 

Plastiek boodschappentasjes waren nog niet uitgevonden door de knappe koppen.
Dan straat in, straat uit en maar vragen om oude kranten die je dan op een oud kinderwagenonderstel plaatste en meenam naar de lorrenboer die ook in oude metalen deed en in oud papier. 

Hij knetterde de hele handel in een jutezak en hing die vervolgens aan een unster waarbij hij als je er geen erg in had even zijn enorme voet onder de zak plaatste en jolig roep:” Nou, tis weer niet veel, vijftien kilo.”

Dan met een grijpstuiver in je zak naar de sigarenwinkel die ook snoepgoed verkocht. “Moet ik nou helemaal naar voren komen voor die 5 centendroppen”, riep het stokoude mannetje verveeld als hij ons in de winkel gewaar werd.


Enfin, de dagen dat er kinderen je erf opliepen om naar oude kranten te vragen ligt achter ons. Ze komen nu je erf op om een niet bestaande Pokomon te vangen. Tis de vooruitgang, zegt men....