Het Christus vogeltje

Een brutaal rakkertje wat elke dag wat kruimels

komt snoepen die ik op de veranda laat vallen. Hij kruipt daarbij door een klein gaatje onderop bij de vlonder en piept de bijkeuken in waarbij hij eigenwijs op het raamkozijn gaat zitten in de zon. Zodra hij mij gewaar wordt kan hij het kleine gaatje waardoor hij binnenkwam niet vinden en gaat op de lamp zitten en schijt er bij op de schoolbanken eronder. Ik laat hem maar want zodra ik weg ben gaat hij rustig aan vanzelf weer naar buiten en doet verder geen kwaad.

De legende over hoe het vogeltje aan zijn rode borstje komt vertel ik elke winter weer dus bij deze:

In de volksverhalen verkreeg het roodborstje zijn kleur en naam op de volgende wijze: Hij zag Jezus aan het kruis hangen en de doornenkroon die venijnig op zijn hoofd was gedrukt. Een der doorns stak vlak boven het oog van Jezus en het dappere vogeltje wrikte deze eruit. Daarbij kwam er een druppel bloed op zijn borst terecht en sprak Jezus:” Door deze bloeddruppel, zal iedereen weten dat jij mijn lijden hebt verzacht. Van dat ogenblik af kreeg het roodborstje zijn roodbruine borstje en werd door iedereen zo genoemd.