woensdag 16 maart 2016

Kleine dingen en nieuwe lente



 Op een begraafplaats overvalt mij altijd een gevoel van: ik leef nog! Rare gedachte kun je denken en dat is ook zo. Toch heb ik hem altijd.
De begraafplaats aan de Vorstmanstraat heeft als het fluitenkruid in bloei staat mijn voorkeur.
Over de stenen krioelen ontelbaar veel vuurkevers die je nergens in Gouda aantreft, enkel op begraafplaatsen. Ontsnapt uit de hel, de... effecten van crematie? Wie het weet mag het zeggen.
Ik zit dan een uurtje op een van de stenen bankjes in de zon en ben blij dat ik weer een nieuwe lente waard ben. Maarten zong het al, maar wist toen niet dat het zijn laatste lente weer was.
Na het bezoekje aan de begraafplaats besef ik veel meer dat wij het leven een beetje moeten opleuken met de kleine grote dingen.
Koop een ijsje, neem voor je vrouw een haring mee of zeg tegen de wildvreemde oudere vrouw: ”dag lekker ding.” Kleine dingen kosten niet veel en doen altijd veel goed. Ik liep mijmerend door het gietijzeren hek, bleef met mijn voet ergens aan haken en viel languit in het grind met mijn hand in een hondendrol. Weg was het geluksgevoel. Geen haring, geen ijs en zeker geen: ”dag lekker ding. Meer een: ”kijkt toch uit sukkel! Voorzichtig aan maar, geluksgevoel is uiterst breekbaar…