zaterdag 7 februari 2015

Kouwe poten

Morgen om 8.30 komt de vuilcontainer. Dan gaan we met Carla, Jolanda en hun vrienden het huis leegrapen.
Ik zie hier het meest tegenop. Zaken worden dan zo definitief. Morgen is alles plotseling leeg. Het lucht ook wel op, die gedachte. De deur achter je dicht kunnen trekken en een soort afscheid van een brokje verleden dat maar niet los wilde komen en achter je aansleepte.
Waar rouw je eigenlijk over? Je had toch niets met je pa? Zomaar wat kreten die mensen je in het gelaat werpen en menen dat ze iets wijs zeggen.
Men staat er niet bij stil dat rouwverwerking niet enkel volgen zal op wat je had en nu mist, maar ook op datgene waarvan je weet dat je het niet had en nu ook nooit meer komen kan.
Maar kop op, morgen de grote dag.
En toch zie ik hier het meeste tegenop.
Droomde vannacht dat pa er weer was. Mopperende de trap opliep en riep: "stelletje klootzakken ik was maar even weg en wil naar mijn nest want ik heb kouwe poten."