Wij mochten als kind niet met onze ellenbogen op tafel
zitten. Rechtop, netjes en niet praten met volle mond. De radio en de tv
moesten af staan want aan tafel gaan was een vorm van gemeenschap. Er werd in
die dagen gesproken met elkander, iets wat ik vreselijk mis in deze moderne
tijd. En laten we de kinderen vooral niet te hard vallen, want de ouderen
kunnen er ook wat van. Op de pont van het veer sprak ik erover met de mannen en
vrouwen die de kaartjes knippen en ze vertelden mij dat ze de tijd waarin ze
met iedere automobilist een gezellig praatje konden maken missen. Nu gaan ze
van raampje naar raampje met erachter een automobilist die met afgewend hoofd
naar zijn mobiel zit te turen en met de linkerhand het kaartje laat knippen
zonder groet. Het is volgens mij op het onbeschofte af. Ik vraag mij hardop af
waar dit eindigen gaat? Schoolkinderen die met dopjes in de oren en met één
hand sturend en één oog op het mobieltje kijken zijn regel, geen uitzondering.
Soms bekruipt mij het angstige voorgevoel dat intimiteit in de toekomst via een
appje gaat. Ik voorspel dat het eerste
huwelijk dat via een appje tot stand komt, heel snel van zich laat horen.
Mensen lopen ongegeneerd in de supermarkt keihard in hun
mobieltje te leuteren en gunnen jou geen blik waardig. Zelfs in je eigen
huiskamer ben je niet veilig want 90% sleept in deze moderne tijd zijn
mobieltje mee op visite zodat zoonlief de belangrijke boodschap kan doorgeven
dat de goudvis honger heeft. Dikwijls bekruipt mij dan de vreemde aandrang de
visite met mobieltje en al ons huis uit te donderen. Want men gaat er wel van
uit dat jij even je mond houdt nu Paultje belt om te zeggen dat het wc papier
te hard is thuis. En begin nu niet over het gemak van een mobieltje als je met
de auto eens met pech komt te staan want dat is ronduit geklets(lees gelul) in
de ruimte.
Ik heb geen mobiel en wil er ook geen. Toch word je als een
soort uitstervend fossiel gezien als je er geen hebt. Overal en nergens vraagt
men je mobile nummer en men kijkt je aan met ogen die lijken te zeggen: wat een
zielige domme oude man.
Om kort te gaan; ik vind dat de mens als het om sociaal
gedrag gaat en om een normaal gesprek, een enorme degeneratie heeft ondergaan
en ik houd mijn hart vast wat de toekomst gaat brengen voor nieuwe snufjes die
het mensdom als het over “echt” contact gaat, nog verder bergafwaarts zullen
brengen. Ik was in de stal bij boer Bikker en besefte dat de koeien beter,
warmer, intenser en echter contact hebben dan de massa van de mensen en naar
ons roepen ze derhalve dan ook:”BOE!” Geef ze eens ongelijk!
