Pinkstergemeenten en hun genezingsdwalingen

Er is een gedachte dat een christen nooit ziek behoeft te zijn.

Pinkstergemeenten dwepen er

vaak mee en er zijn zelfs gemeenten die lichamelijk genezing zo hoog in het vaandel hebben dat het wel lijkt allemaal alleen daarom te draaien.

Zo heel vreemd is die gedachte niet, als wij zekere Bijbelteksten overbelichten komen we al snel bij het evangelie van de genezing en het opwekken van de doden uit.

Toch moet men zich de vraag eens hardop stellen, wat het effect zou zijn als er in die 2000 jaar na de hemelvaart van de Here Jezus geen mensen meer ziek waren geworden en het in het verlengde liggende: geen mensen overleden?

Ziekte is een gevolg van de zonde die in deze wereld heerst. Jezus nam deze vloek op Zich en daarom behoeft een christen niet ziek te zijn, beweren sommige mensen (met brillen, vullingen in het gebit, kunsttanden en steunzolen). En ook de dood en het ouder worden, met al de aftakeling van dien, is een gevolg van het in de zonde liggen van diezelfde wereld, enkel wordt hier niet over gerept. Het lijkt wel of mensen die het extreme Pinkstergoed als enig juiste gedachte bezien, met oogklepjes oplopen.

Genezing, daar draait het om. Hoe begrijpelijk dit ook mag zijn, deze gedachte is ronduit fout.

Fout, omdat de Here Jezus geen volmaakte wereld op deze aarde heeft beloofd. Een wereld waarin niemand ziek, moe, oud en dood kan gaan of worden.

Die komt wel, dat noemen wij de nieuwe aarde. Maar tot die tijd is het slechts druppelsgewijs dat wij de hand van God in genezing zullen ontmoeten.  Derhalve zijn tekenen niet voor de gelovigen, doch voor de ongelovigen. Dat deze Bijbeltekst maar eens goed begrepen zal worden.

De pot op..

Tijdens het opruimen van de zolder van het ouderlijk huis, na het overlijden van pa, kwam ik het weer tegen. Meteen dwarrelde de herinnerringen aan mijn kinderjaren een zekere kant op.

Wel te verstaan die van een van mijn zusjes.

Ze was nog heel jong en had te kampen met een hard drolletje. Zulke dingen gebeuren. Het had haar pijn gedaan aan het “achterlichtje” en dus besloot ze de boel in het vervolg maar op te houden.

Maar al die “oelen” die dagenlang geantichambreerd hebben, hopen zich in een kinderlijfje op tot harde keutels en doen dan nog meer pijn bij het verlaten van een kindersterretje dus ze zat in een cirkel waar ze niet uitkwam.

Moeder merkte het op als het weer zo ver was, omdat zusje dan stil in een hoekje met alle geweld haar kinderdrollen probeerde tegen te houden die in de file in het kinderdarmpje lelijke krampen veroorzaakten maar, zusje gaf niet toe. Voor haar was het klaar met poepen, niet aan beginnen die ellende dus ophouden.

Zette moeder haar op het potje dan deed ze gewoon niets. Uren kon ze er op zitten met de gezichtsuitdrukking van een mens dat denkt: jullie kunnen zelf de pot op, ik houd mijn kakken in. Een stukje zeep in het kontje, een beproefde methode uit de tijd dat zeep minder agressief was, scoorden ook geen enkel effect dan wat bellenblazen.

De enige methode om haar tot ontlasten over te doen gaan was deze: Moeder zette haar op de pot op de plek waar de monsters waren. De donkere overloop van de bovenverdieping. Licht uit en janken en dan binnen twee minuten: ”Klaar.”

Misschien handig als u zelf eens met wat obstipatie te maken heeft: ga op de overloop in het donker zitten met je blote kont op een potje daar waar de monsters wonen. Nee heb je….

Uit de nasi pillen

Nalatenschap

Het werkt zo: je erft tegoeden of schulden. Dat laatste noemt men een negatieve erfenis. Het wil zoveel zeggen dat als de erflater (pa in dit geval) schulden heeft en je aanvaart de erfenis, dan moeten de kinderen de schulden betalen.

Je kunt ook onder zekere voorwaarden (dat de erfenis positief is) aanvaarden, ook dat gaat via de notaris (a 850 euro) waar er 120 van naar de rechtbank gaan. Dan komen er nog griffiekosten bij omdat de overheid nooit genoeg heeft (a 90 euro) en dan begint het spel let op het springen van de lintworm!!!

De banktegoeden van pa staan bevroren. Dus je kunt nergens bij. Iedereen wil geld zien: de notaris, de rechtbank, de huisbaas, de eneco, belastingen enfin een hele rij staan op je voordeur te bonken. “Poen, poen, poen,” zo klinkt het.

Jij moet eerst betalen aan de Notaris, de rechtbank en de griffiekosten anders wordt de zaak niet behandeld. Dus: je moet betalen van een rekening waar je niet bij kunt komen.

Daar kan je pas bijkomen als je de erfenis aanvaart. Ook dan kan je pas het huis leegruimen. Maar de erfenis aanvaarden is link als die ouwe schulden had. En de rechtbank zoekt dat uit. Maar die doen niets die willen eerst geld zien.

Dus je kunt nergens bij want het staat geblokkeerd.  

Ik voor mij denk dat er een heel goede banenmarkt te creëren is uit deze wirwar van regels die enkel tot hartfalen lijden.

De notaris die met zijn vette harige kont in zijn riante pand dikke bolknakken zit te roken van jouw poen, een schop onder zijn behaarde hol, de griffier gaat maar papier prikken en men opent één bureau in dat lelijke gemeentehuis van Gouda, waar al deze zaken door iemand die weet hoe hier uit te komen, op orde worden gesteld.

Soms heb ik wel eens het flauwe vermoeden waarom er zoveel mensen na elkaar overlijden in één familie. Dat komt omdat er zoveel ergernissen zijn, dat anderen er ook niet meer tegen kunnen en op zoek gaan naar een redelijk touw om aan te gaan hangen.

Wat een bureaucratie! Wat een zooitje! Wat een mensonveriendelijke handelswijze in gevallen van overlijden. Je ergert je er dood ehh aan… Vanavond maak ik eerst een grote pan met Nasi, om in ieder geval van de restjes “uit de nasi pillen” te kunnen maken als ik het nie meer trek nie…

Met de afdeling voor nabestaanden

Met de afdeling nabestaanden van de ING Bank
Tot onze spijt zijn de wachttijden langer dan gemiddeld……(12 minuten later)
“Ja met de Vroes
“Ik wilde vragen of de rekening van mijn overleden vader al vrij is gegeven.”...
“Ga ik even voor u kijken wat is het adres en de geboortedatum van uw vader?”
“Dus je roept dat in de hoorn en de man mompelt met collega’s. “Is het goed dat ik u zo terugbel dan zoek ik het even uit?” Ik bel u over 3 minuten terug.”
2 uur later
“Ja met de Vroes ik heb het uitgezocht hoor maar uw papieren zijn incompleet.”
“Maar meneer de Vroes ten eerste duren die minuten van u wel erg lang en ten tweede heb ik reeds 4 maal contact gehad met de afdeling nabestaanden en na veel gedoe eindelijk de benodigde papieren van u gehad. Ik ben ermee naar kantoor in Gouda geweest en die vertelden mij dat het prima, prima, prima was en nu zegt u weer dat het niet compleet is wat mis ik dan?”
“Het formulier waarin uw zussen mee moeten tekenen om alles vrij te geven.”
“Ja maar dat hebt u toch van de notaris kosten a ruim 800 euro?”
“Jawel maar niet van de postbank.”
“Ja maar die heb ik toch verzonden?”
“Ja enkel waarin u zelf tekende er is er nog een waar uw zussen ook moeten tekenen.”
“Dus er is nog een apart papier?”
“Jawel meneer.”
“Waarom stuurde u het dan niet mee met de papieren die ik opvroeg om de rekening te beheren vorige week?”
“Man zucht diep en weet het niet, maar belooft het nu direct te mailen. Over 3 minuten in uw postvak in meneer.”
Twee uur later, nog niets.
Voel vreemde maar stellige aandrang Van der Vroes naar de eeuwige jachtvelden te helpen, maar zal wel niet mogen zonder benodigde papieren.
Naar het kantoor waar een allerschattigst meisje met zwart haar mij helpt en het benodigde papier even uitprint want je kan het zo van de site downloaden. Weten de medewerkers van de Nabestaanden dat niet? Nee, ze bestaan slechts na.
Eindelijk de benodigde papieren.
Even bellen met de Postbank.
“Ja met de Knutter.”
“Is de Vroes er niet?”
“Nee is even in gesprek meneer wat kan ik voor u doen?”
Dus je lepelt weer je verhaal van 20 minuten op en vraagt of het nu goed komt.
“Enkel als uw zussen een rekening bij de postbank hebben meneer, anders moeten we een kopie van hun ID kaart hebben om de rekening vrij te geven. Iedereen kan wel zeggen dat ze uw zussen zijn: haha, een grapje meneer. Maar even zonder dollen, kopietjes graag.
Nu pas begin je te begrijpen waarom de ramen van de postbank altijd stuk zijn van het kantoor en waarom mensen het pand met bakstenen bewerken in de nacht. Weten de medewerkers van de afdeling nabestaanden niet dat mensen gek worden van al deze vreemde regels die steeds ten dele worden verstrekt zodat je altijd achter de feiten aanholt?
Nee ze bestaan slechts na……
 

Zwemmerseczeem en Metterwoon

Zo net terug van pa's huis. Eerst de vloerbedekking van de trap getrokken. Stofwolken, zweet op je rug want die griep zit er nog best in mijn lijf maar ja, je verveelt je in huis zo. Oke dat ligt er naast.

De foam zit hardnekkig vast en dus morgen met een plamuurmes fase twee, afschrappen foam!
De andere salontafel aan stukken geslagen en alles wat echt hout was. (25 kilo) in twee tassen en hup staan naast de potkachel. Opstoken dan maar, weg is vast weg.
Dan net eerst weer de bank gebeld over het vrijgeven van de rekening. Schiet ook niet op hoor!
Ja, ja ze bellen zo terug hoe het zit. Goed, wachten dan. Dan op de rollator gekeken en een adres gevonden waar ik zo naar zal bellen of dat ding uit de huur komt. Kwak je hem weg, dan krijg je gegarandeerd een rekening na.
Dan de huisbaas bellen (na de bank) hoe het zit met de huurachterstand. De huurstichting begint al te dreigen met: anders geven wij het uit handen aan een incassobureau.
Netjes hoor van Metterwoon! Iemand betaald 55 jaar trouw zijn huur en heeft nu een achterstand van 3 weken en dan krijg je dit! En dat terwijl je toch in keurig Nederlands hebt uitgelegd aan die Metterwoon, dat het geld heus komt en dat we met een overlijden te maken hebben en een geblokkeerde rekening. Maar poen is poen en geld stinkt blijkbaar toch niet. Je zou die lui een hardnekkige voetschimmel tussen de tenen toewensen, maar de bijbel leert om zelfs mensen die het je lastig maken te zegenen. Ik zegen Metterwoon derhalve met hardnekkige zwemmerseczeem.
Enfin, een normale dag na het overlijden van pa.

Gaan kerkuilen naar de hemel?

Een kerkuil, die hoort bij de kerk, zoveel is zeker. Zou zo'n uil nou naar de hemel gaan? Nou ja, u

kunt dat een vreemde vraag vinden, maar massa's mensen denken dat als je elke zondag naar de kerk gaat, dat de poorten der hemelen dan voor je opengaan.
De hele benaming is al fout want "de kerk" zijn alle kinderen Gods gezamenlijk, en al helemaal niet het gebouw als zodanig.
De Sint-Jan wordt ook door een predikant wel eens "het huis van God" genoemd. Wat niet klopt, kom, kom, laten we zaken wel eerlijk in de ogen zien.
De katholieken hebben dit ooit gebouwd om hun missen in ten uitvoer te brengen. Toen kwam de reformatie en hebben de christenen de papen eruit gejaagd, in hun wijwaterbakjes geplast, hun beelden aan brokken geslagen en het gebouw afgenomen. En nu noemt men het: het huis van God?
Wel, van mijn mag je, maar het klinkt nog vager dan de gedachte dat kerkuilen naar de hemel gaan omdat ze elke preek hebben mee zitten vinken....

Zelfkastijding

Soms zou je jezelf willen terugtrekken binnen de veilige muren van een klooster.
Er gebeuren

zoveel nare zaken op dezer aardkloot dat we die hunkering naar een plaats van bescherming denk ik allemaal wel een beetje herkennen.
Maar ja, zo'n klooster met enkel mannen bij elkaar is ook weer zo zo.  Je mist de vrouwen, dacht ik.
Mannen onder elkaar hebben wel iets ouwe jongens krentenbrood-achtigs doch, je wilt ook wel eens een paar lekkere kadetten.
Wist je dat vrome kloosterlingen kettinkjes met scherpe puntjes rond de dijbenen droegen die diep in de huid drongen? Door de pijn zouden ze dan niet aan vrouwen denken.
Geen idee of het helpt! Heb zelf de indruk dat een perverse geest er wellicht nog opgewondener van wordt.
Zelfkastijding, noemen we dat.
Vóór het Tweede Vaticaans Concilie was zelfkastijding een normaal gebruik in kloosters, het hoorde bij de kloostertucht. Monniken en andere religieuzen hadden immers de gelofte van kuisheid afgelegd en waren meer dan andere christengelovigen verplicht om de “lichamelijke neigingen” te bedwingen. Zij geselden zichzelf meestal op vrijdagen. De zweep die daarbij werd gebruikt, werd 'discipline' genoemd.
Men liet het gewaad zakken en dan maar rammen. Misschien is het wel lekker, weet ik veel? Wat de boer niet kent dat vreet hij niet, dus ik weet ook niet waar ik over praat. Wat ik wel weet is dat ik dat klooster nog wel aantrekkelijk vind, maar die blauwe plekken en striemen, nee, dan maar geen "veilige muren."

Toch een holle aarde

De mens vloog naar de maan en sprak de woorden:” God bestaat niet, we zijn op de maan en we zien Hem niet.”

Het doet me aan een miertje denken die op een dag 30 passen buiten zijn holletje onder de grond zette en riep: ”olifanten bestaan niet ik ben nu al onwijs ver van mijn vertrouwde omgeving en ik zie ze niet en dus bestaan ze niet…..

Mensen zijn altijd goed geweest in voor de beurt spreken. De aarde staat al lang niet meer in het centrum van het heelal en heeft dus zijn unieke positie in ons denken verloren. Het heelal zit stikvol met bollen, velen net als onze aarde, volgens de wetenschap dan. Maar ja, de wetenschap zegt wel meer waar men later op terugkomt.

Misschien staan we op een goede morgen wel op en blijken wij niet op de buitenkant van een bol die we de aarde noemen te leven, maar aan de binnenkant van een holle bol. Is heel het universum opgevouwen in de 4^e dimensie in de holte die wij de aarde noemen.

Blijkt die aarde toch weer de centrale plaats waarin alles zich afspeelt. U mag mij uitlachen maar al de wetenschappelijke zaken zijn even consistent in een holte als in een bol.

http://www.goedbericht.nl/forum/index.php?action=vthread&forum=6&topic=302

Gelukkig zijn

Wilt u gelukkig zijn?
Zomaar een kreet langs de weg die ik las.
De Here Jezus die in de Visie

tegenwoordig nog enkel als Jezus wordt genoemd, wat ik respectloos vind, heeft het in de Bergrede dat de mensen gelukkig zullen zijn als zij barmhartig zijn, geen kwaad met kwaad vergelden, lief hebben in plaats van haten etc.
Vandaar die vreemde kreten die ik wel meer lees op posters die op de Here Jezus willen wijzen als een bron van geluk.
Klopt geen hout van want er staat geen gelukkig maar zalig. Zalig zijn de mensen die.....
Dat is andere koek dan gelukkig. Het geluk dat men nastreeft in onze dagen is een gevoel. Een innerlijke warmte, een warm deken een....
Maar is dit nu wat de Here Jezus werkelijk bedoelde?
Ik ben zo bang dat veel christenen de kant op gaan van het geluksevangelie en bedrogen uitkomen want ook christenen worden ziek, kunnen honger hebben, pijn, moeite en verdriet.
Wat een troost is het dan om te weten dat je ondanks deze ellende zalig bent. Maar wat blijft er over van je geluksgevoel als je hoort dat je kind kanker heeft?
Ik ben zo bang dat wij door al die gemakkelijke vertalingen vervreemd zijn geraakt van de Man van smarten. U weet wel de HEERE JEZUS, die de EO gewoon Jezus noemt, je vriend, je maat, je beste peer.
Maar dat HIJ de Koning der Koningen is, de Grote Schepper van hemel en aarde, nee, dat raakt uit het zicht.
Maakt niet uit, als jij maar gelukkig bent.....

Darwin en stambomen

Wat leuk is vind ik, is je stamboom langs gaan en zien wie je voorvaderen waren. Nu zocht een man met dezelfde achternaam

als ik al eens op de naam: De Mooij, en kwam uit bij lakenverkopers in de middeleeuwen.
Toen ik zelf een onderzoek begon, liep het anders. Geheel anders.
De naam de Mooij kwam vanuit de Mooier, wat zijn grondslag vond in de tittel: de Pooier. Dus uiteindelijk kwam ook ik bij de lakens uit, enkel niet als verkoper doch er tussen.
Daar eindigde mijn onderz...oek niet, want dat is nu het handige van het www, je kunt er van alles vinden. Ik ging zover in de tijd terug dat mijn stamboom weer tot een boomstam verwerd.
En als u dit hele verhaal nu maar gek vindt, (en die vrijheid heeft u) dan moet u wel beseffen dat op onze scholen nog altijd vrijuit wordt geleerd, dat wat ik u als voorvader laat zien, volkomen waar is.
Hoewel de volkomen dwaling van Meneer Darwin als de bekende paal boven water staat, geloven massa's mensen er nog heilig in.
Dan moet je toch wel een heel groot geloof hebben hoor! Groter dan het mijne.