De zondagmorgen kerker

Je wel eens afgevraagd waarom een preekstoel een stoel heet? Ik bedoel, zo’n spreker

blijft toch heus staan terwijl hij zijn boodschap brengt. Overigens vind ik “boodschap” niet zo heel toepasselijk uitgedrukt. Het ruikt naar grote boodschap, om over dat uitdrukken dan nog maar te zwijgen. Heel belangrijk of een woord overkomt, is als er gesproken wordt in de “wij-vorm”. We zijn allemaal mensen en de koning van het land stinkt heus ook als hij naar het kleinste kamertje gaat, dus laten we elkaar niet indelen in hokjes. Soms maken sprekers er een verkeerde gewoonte van om zichzelf buiten de boodschap te plaatsen alsof het hun niet aangaat, maar meestal gaat het goed. Preekte vroeger zelf ook regelmatig.

Het woord preekstoel of zo u wilt Kansel of wat komt van het Duitse Kanzel, wat weer komt van kerker. Moeten wij dan denken aan iemand die kerkt? Een kerker? Iemand die de kerk bezoek?

Of moeten wij denken aan een donker hol met traliewerk waar mensen in gevangen zitten een kerker? 

Hoe het ook zijn mag, één ding is duidelijk voor allen die geloven: laten wij acht slaan op elkaar. De Schepper zegt het zo, als Hij naar de mensheid kijkt: ”Mijn volk is uitgebuit, weggeborgen in kerkers (daar heb je um al) en er was niemand die zich er druk over maakte en zei: ”Geef terug.” (jesaja 42:22)