Beste Jan lock

Mijn brief aan Woord en Daad

Wij hebben al jarenlang verschillende adoptiekinderen bij Woord en daad omdat wij menen dat wij alles eerlijk met elkaar moeten delen. Mijn eigen inkomen bedraagt 17.000 euro op jaarbasis, zo wij proberen zo sober mogelijk te leven. Naast dat het een levenshouding is, stoelt deze bepaalde mate van soberheid ook op een in onze overtuiging christelijke levenshouding. Kunt u mij uitleggen waarom wij door moeten gaan om doormiddel van onze donaties voortgekomen uit een spaarzaam leven, waarin de naastenliefde hoog in het vaandel staat, tezamen met een houding van eerlijk delen, nu ik lees dat u een salaris van rond de 130.000 euro krijgt, wat een ruime acht maal meer is dan waar wijzelf van moeten leven? Kunt u mij een goede reden aangeven om de zes adoptiekinderen van a 20 euro per maand, nog langer door ons onderhouden zullen worden als u op een dergelijke grote voet lijkt te leven?

Met vriendelijke groet

Peter de Mooij

Gouda

Zodra ik het antwoord hoor, zal ik het plaatsen, misschien zien we iets over het hoofd...

Hoe ver gaan we als mens?

Eergisteren kwam ik hem weer tegen. Een zoon van een vriend waarbij we ooit een paar jaar in dezelfde kerk zaten. Pa reed op een oude motor (bike in het juiste jargon) en dus begon de zoon na de brommer er ook aan en kwam trots zijn eerste bike laten zien. Dat is leuk, vind ik. We richten in die dagen een kleine christelijke motorclub op waarbij we al snel werden benaderd door leden van de voormalige psalm 23 en die nu de CMA vormen. Pa en zoon voelden zich in deze grote club als een vis in het water en het duurde dan ook niet lang, voordat de eerste tatoe kwam. Na een jaar zat de zoon van onder tot boven onder deze ingestoken beeltenissen en begon zelf een tatoeshop. Nog altijd toffe gasten met lange baarden en een look die volledig voldoet aan het idee van biker zijn. De vraag komt op, hoe ver mag een christen daarin gaan en komt het dragen van  tatoe niet verschrikkelijk dicht in de buurt van de verboden beeltenissen uit de bijbel. 
Foto groot onder deze link...

Sjaksjaktier en sjaksjaktaar

Ik was te gast bij een Pinkstergemeente en nam uit voorzorg plaats op de achterste rij ongemakkelijk zitten de plastiek stoeltjes. Ik houd niet van plastiek stoeltjes, maar het getuigt van geestelijke onvolwassenheid om daarom weer op te stappen dus ik bleef zitten. Een dame zo mager als een snijboon in een waterarm gebied stond tijdens de dienst op en riep:” Sjaksjaktier en sjaksjaktaar, Sjaksjaktier en sjaksjaktaar, Sjaksjaktier en sjaksjaktaar, Sjaksjaktier en sjaksjaktaar!” De gemeente stemde in met een luid:”Amen”. En toen was het voorbij. Toen ik haar na afloop vroeg wat dit te betekenen had, sprak ze vol overtuiging:”ik maakte de Heer groot in nieuwe tongen?” Op mijn vraag of haar oude tong niet deugde, gaf ze geen antwoord. Wel wandelde ze weg en mompelde nog zacht voor haar uit:” Sjaksjaktier en sjaksjaktaar…Een voorganger in een andere gemeente riep altijd iets dat klonk als:”Assiebassie rassie tassie, assiebassie rassie tasssie.” Tongentaal is volgens mij de meest geïmiteerde geestesgave en daarom heeft ze een bijsmaak van een klucht gekregen, wat het volgens mij niet is. Hoe zijn jullie ervaringen met deze gave?

Hoe ziet de ideale dienst van Clint er eigenlijk uit?

Nou hier komt hij dan: Geen langdradige zwamverhalen op het podium. Geen geestelijke dansjes op het podium. Geen zangdienstleiders die elk lied 5 maal laten herhalen. Geen mensen die zogenaamde beelden of profetieën hebben die nergens over gaan (lees ballen gehakt, holbewoners, etc). Geen flodderkleren op het podium. Geen kauwgum in je mond als je wat meedeelt op het podium. Geen toetjes (dus praatjes na de preek over een en ander). Geen druivensapje en kingcorn gezuurd witbrood gebruiken voor het avondmaal. Geen knalharde muzikale begeleiding waar je conussen van uit je oren komen. Geen dominante houding op het podium. Geen krokodillentranen op het podium. Geen diensten die uren duren en over de climax heen gaan. Wel een korte goede zangdienst. Wel een goede preek. Wel zeggen waar de collecte voor bestemd is anders geef ik niets. Wel tijd voor gebed nemen maar niet te lang. Wel netjes op het podium gekleed gaan (flodderkleren die je thuis maar aan). Wel de tijd nemen om mee te delen wat er zoal speelt in de gemeente (zieken, geboorten etc). Wel avondmaal vieren met ongezuurde brood en wijn. Wel muzikale begeleiding op gepaste geluidssterkte. Wel een nederige dienende houding op het podium. Wel echt verdriet om elkander te ondersteunen.  Hoe moet de dienst er van jullie eigenlijk uitzien?

Occulte kinderspellen

Ik wil nog even wat occulte “kinderspellen”die zoal op de markt worden/ zijn gebracht onder de aandacht brengen. Ik begrijp dat er mensen in de verdediging willen schieten maar laten we eerlijk zijn, dit is occult met de hoofdletter, of je daar nou moe van wordt of niet!

Atmosfear

Een superspannend interactief DVD spel in combinatie met bordspel. De grafmeester op de DVD vertelt wat de spelers moeten doen. Speel het spel in een schemerig sfeertje om het echt spannend te maken, je moet sleutels van grafkelders verzamelen. Je hebt de opdracht om één van je grootste angsten te overwinnen. Opdrachten krijg je via het bordspel en de grafmeester die onverwacht in het spel kan inbreken.

Magdar

De dwergen hebben te diep gegraven en zijn gestuit op de verschrikkelijke demon Magdar die in de diepte van de berg lag te slapen. Nu is hij ontwaakt met een dijk van een ochtendhumeur. De dwergen moeten de mijnen verlaten, maar door de hitte die Magdar afgeeft, komen edelstenen en het waardevolle mithril bloot te liggen en dwergen zouden geen dwergen zijn, als ze die zouden laten liggen…

Blue Moon

Er zijn twee volken van Blue Moon die om de troon strijden. De vraag van het spel is: ‘Wie wordt de nieuwe koning?’ In een serie korte duels proberen die volken de gunsten van drie draken te winnen. Naast karakters bestaat de kaartenmix uit voorwerpen en toverspreuken die de strijd beïnvloeden. Het basisspel bevat de volken ‘Hoax’ en ‘Vulca’.

Is ons bidden wel bijbels?

Er komt hier wel eens een vriend die Joods is en het maar vreemd vindt als wij christenen voor de maaltijd de zegen vragen voor het eten. Hij zegt dan dat het al reeds gezegend is door de Heer, anders was het niet uit de aarde opgegroeid. Hijzelf spreekt de dankzegging uit over het eten. Hij dankt zijn Schepper voor hetgeen hij te eten heeft en vindt het een onbijbelse gewoonte van ons christenen om het voedsel wat God zo zegende dat het tot een voortreffelijke spijze is verworden te vragen gezegend te worden! “Heer zegen deze spijze” is voor hem dan ook vragen om iets wat al is! Toen ik erover nadacht zag ik dat wij zulks veel doen. Heer vul ons met Uw Geest? Maar zijn we dan niet gevuld met Gods Geest of lopen we soms als oude fietsbanden langzaam leeg? Heer dek ons onder Uw bloed? Maar zijn we dan niet reeds gedekt onder Zijn heilig bloed? Wie er iets zinnigs over kan/wil roepen, die mag…