maandag 24 april 2017

Vrouwen, kopen en pastoors

Want een vrouw wil graag iets kopen. Daar moet je je als man niet mee bemoeien vind ik. Had een vriend waar ik mee gebroken heb omdat het een gier was. Moest mee met zijn vrouw
als ze een kledingstuk kocht. Ging mee om mee te beslissen. Zoiets doen mannen niet, vind ik. Je moet een vrouw vrij laten in dergelijke en meer.
Als zijn vrouw met de mijne meeging riep ze al: ik mag niets kopen van hem en als ik iets zie wat ik leuk vindt dan gaat hij morgen met mij mee om te kijken of het wat is. Wat is dat voor vent? Wegwezen!
Ik vraag ook nooit wat iets kost als ze met wat thuiskomt. Dat vind ik gebrek aan vertrouwen en ongezonde bemoeizucht. Stel er tegenover dat ook ik vrij ben om als ik er zin in heb geld uit te geven. Maar ik heb genoeg en zou niet weten wat ik nog zo nodig zou willen hebben.
Volgens de kerk zou ik een wellicht een kind moeten wensen. Althans ze bidden bij elke doopdienst voor die arme zielige mensen die geen kinderen (kregen). Maar ik wil geen kind sorry. Bewust voor gekozen dus u hoeft ook niet omslachtig te vragen of alles wel werkt. Weest gerust. Wel blij dat we de katholieke tijd voorbij zijn dat er een priester/pastoor kwam zeggen dat het weer eens tijd werd voor een vers kindje. Ik zou zo’n vent een stuk hostie in zijn oren proppen en met spoed naar buiten werken met de zegen na en desgewenst de absolutie….