dinsdag 16 december 2014

De grote oversteek.


We zullen hem allemaal eens moeten maken, de hamvraag is wanneer? Hoewel velen niet geloven in een oversteek,
men leeft voor het hier en nu. We kunnen er maar zo moeilijk bij, die gedachte aan een leven na dit leven. Logisch toch! We zijn nu eenmaal afhankelijk van onze zintuigen en die zeggen: dood is dood.

En toch is het leven te wonderlijk, te groots, te ongrijpbaar, om enkel zijn bestaansrecht te vinden in dit tijdelijke op aarde. Er zijn er die geloven dat overleden mensen de oversteek maken op de rug van een zwaan. Lijkt me niets met je voeten in dat koude water. Er zijn er die geven de overledene een paar geldstukken mee, om de oversteek te maken. Die moet hij aan de veerman geven die overzet naar het eeuwige land.


Ach, er zijn zoveel gedachten zoveel manieren om een plekje in de hemel te verdienen. Ik geloof er niet in, sorry. Al de goden en godenzonen liggen immers zelf in het stof der aarde.
Nee wacht even, nu ga ik te snel. Een graf is slechts leeg. Zou Hij het dan zijn die ons over kan zetten naar het eeuwige land van geluk? Misschien iets om over na te denken deze kerst terwijl je tussen de spuitsneeuw, de kerstballen en het jeukende engelenhaar zit
 .