dinsdag 1 april 2014

Mag een katholiek gelovige zich laten cremeren?


“Eeuwenlang zou mijn antwoord “nee” geweest zijn. Crematie was lange tijd ten strengste verboden. Daarmee wilde de Kerk zich duidelijk onderscheiden van de heidense godsdiensten uit onze streken.
Deze heidenen hadden vaak de gewoonte om hun doden te cremeren. Wie het heidense leven had verlaten en katholiek was geworden, wilde dat duidelijk laten zien. Dit deden ze niet alleen door andere levenskeuzes te maken maar ook door de manier waarop ze afscheid namen van de wereld moest duidelijk worden dat ze een nieuw geloof hadden aangenomen.

 

Dit was echter niet de enige reden om niet voor crematie te kiezen. Het heeft ook met theologie te maken. De katholieke kerk gelooft dat na onze dood, ons lichaam opnieuw zal opstaan en verenigd met onze geest eeuwig zal leven in de hemel of de hel. In de Middeleeuwen stelde men zich daar heel praktische vragen bij. Hoe kon je lichaam nu opnieuw opstaan als het helemaal opgebrand was? Natuurlijk hoeft dit geen probleem te zijn, we krijgen niet het vergane lichaam bij de heropstanding, maar een verheerlijkt lichaam. Om misverstanden te voorkomen besliste de kerk het crematieverbod dus toch maar wat handhaven om zich er zeker niet aan te verbranden. Dat bleef ook later zo, toen sommige mensen zich opzettelijk lieten cremeren na hun dood. Dit deden ze specifiek om de verrijzenis van het lichaam te ontkennen. Crematie bleef dus verboden om  de katholieken van deze groep afvalligen te onderscheidden. Katholieken cremeerde vroeger alleen Protestanten, levend en wel.

 

Door de jaren begonnen al deze bezwaren tegen crematie langzaam maar zeker te verdwijnen. De meeste katholieken hebben ondertussen ook begrepen dat het een verheerlijkt lichaam is dat we zullen krijgen bij de wederopstanding en mensen laten zich al lang niet meer cremeren uit protest tegen de Kerk of tegen het geloof in de verrijzenis. Het is dan ook daarom dat onder paus Paulus VI in 1966 de crematie opnieuw werd toegestaan voor katholieken. Vanaf 1997 mag de crematie zelfs gebeuren voor de afscheidsdienst in de kerk. In plaats van de kist, zijn dan de assen van de overledene aanwezig in de kerk.
Weten we eindelijk wat er door de kerk raast boven je kop. Altijd gedacht dat het een pot met wierook was, blijkt het oma's as die op je knar dwarrelt...