Eeuwigheid

De morgendamp

Zo is ons leven, zegt de bijbel. Het ene ogenblik zijn we er en even later is het alweer voorbij.
Als kind duurt een dag een jaar en als volwassen mens duurt een dag een paar uur. Als mens van middelbare leeftijd (wat klinkt dat al oud) duurt een dag hooguit een uurtje. "Weer naar bed, weer opstaan." Het lijkt naarmate de tijd verstrijkt of de dagen met haast volvoerd worden. En ook dat is een bijbelse waarheid.
Hoe belangrijk bij al de beslommeringen in het l...even, te beseffen dat de eeuwigheid pas echt lang duurt. In het huis van de Vader, zonder ziekte pijn of moeiten.
Wat een tijd zal dat zijn! Als de tijd voor altijd wordt stilgezet want eeuwigheid kent geen tijd....

Poortje naar de hemel

Toen de Heer

de woorden over de hemel sprak, waar geen traan en dus geen pijn en geen ziekte of welke vorm van leed dan ook aanwezig is, ontlook voor allen die lijden aan het leven een geweldige hoop. Het besef dat alles, hoe moeilijk, pijnlijk, verdrietig of ellendig ook, ooit zal worden omgebogen tot een lofzang van heerlijkheid, geeft veel mensen de kracht om door te leven. Ook al doet het leven pijn.

Wie zonder zonde is

Ik ben niet tegen homoseksuelen, ik zie ze als volkomen mens.

Zomaar een uitspraak die ik opving tussen twee broeders in de kerk. Een uitspraak die ruim bedoeld was, maar die ten diepste een geringschatting in zich draagt. Omdat een volkomen waarheid (de Homoseksuele is een mens) in de sfeer van de discussie wordt getrokken. Daar zit de pijn.

We leven in een tijd waarin men homoseksueel als volkomen normaal wenst te beschouwen. Toch begrijpt een kind dat er wel degelijk iets mis is met de mens die homoseksueel . Zouden wij allen zo (normaal) homoseksueel zijn, dan sterft de mens binnen één generatie volkomen uit, als we de natuur haar gang lieten gaan. Misschien wel een aantrekkelijke gedachte als we zien wat de mens van het leven maakt.

Veel mensen wijzen naar de homoseksueel als een mens die zondig is en daarvoor de schuld in zijn lichaam moet dragen. Er zijn zelfs Bijbelse teksten te vinden om een dergelijke stelling te onderbouwen. Doch de vraag komt op: wie is niet zondig?

Een zijsprong naar ziekte in de wereld. Kunnen we stellen dat iemand die ziek is, dat is door zijn eigen zonden? Ook daar zijn met enig zoeken Bijbelse gronden voor te vinden waar deze gedachte op kan staan. Toch worden wij (terecht) boos als iemand ons in het gezicht smijt dat ons ziek zijn door onze eigen schuld komt. Heel soms is dat zo. De optelsom roken en kanker kan een dergelijke uitkomst hebben. Doch ik meen dat de grond van alles wat mis is, ten diepste moet worden gevonden in ons collectief zondig zijn.

Ziekte bestaat in deze wereld omdat wij ALLEN  zondige mensen zijn. Er worden kinderen met de ziekte van Down geboren, niet omdat de ouders alleen zondigen, maar omdat de buren dit ook doen, en de rest van de straat, de stad, het land, de wereld.

In dat licht dienen wij dacht ik ziekte, pijn, moeiten en afwijkingen te beschouwen. Zulk een denken omarmd ieder mens. De melaatse, de Homoseksuele, de mens met de ziekte van down, ja zelfs de “normale” mens komt plotseling in het licht van het leven te staan als een zondig mens.

Het is even slikken maar ik denk dat dit waar is…

Een FacebookForum voor Christenen die chronisch ziek zijn.

Een forum voor chronisch zieke christenen is dat nu nodig?

Te veel en te vaak lopen christenen die ziek zijn tegen mensen aan die het wellicht goed bedoelen, maar je met de geloofsovertuiging dat een waar kind van God niet ziek behoeft te zijn, verder de put in helpen.

De opmars van het voorspoedevangelie, het charismatische denken waar lijden veelal af wordt gedaan als zijnde niet naar de wil van de Schepper en de zucht naar genezing, beleving en de sensatie godsdienst, is in onze tijd gemeengoed geworden. Wij menen dat een plek waar jij jezelf kan zijn, zonder dat men op je hals zit met de genezingsgedachte, een oase kan zijn in christenland. Dit is de brongedachte achter dit forum.

 Wie is welkom?
Ieder kind van God dat chronisch ziek is of begrip heeft voor mensen die in die situatie verkeren en niet met bijbelteksten begin te dwepen om mensen te wijzen op genezing.
Wat is de bedoeling van dit forum?
Dingen te delen, te praten over je strijd, je geloof, je pijnen, je moeiten, je geluk of je verdriet. Je kunt het delen in een (niet langer dan 15 regels per topic) geschreven stukje. Een gedicht, een foto die je wat zegt of op een andere creatieve wijze.
Adres van het forum vindt u op:

Benzine drinken en gras eten

De laatste maanden ben ik gestopt met het neerpennen van mijn "geestelijke" momenten omdat er te weinig behoefte aan is. Na zeven jaar elke dag één of meerdere columns neer te zetten is er een stop gekomen in het overdragen van gedachten die ik meen Bijbels zijn. Ik mis het wel, want er is zo onwijs veel aan de knikker in “christenland”.

Neem de Zuid-Afrikaanse pastor, die zijn gemeenteleden gras laat eten of benzine drinken omdat hij Gods kracht ermee wil laten zien. Zelfs de Here Jezus deed geen wonderen om zichzelf maar altijd tot Gods eer en nimmer God verzoekende.

Hoever moet een mens gezonken zijn om dit te doen? Hoever bij God vandaan gedwaald en hoe ontzettend egotrippend? Ik hoor wel eens mensen beweren dat er een late regen valt die voor deze "opwekkingen en wonderen" zorgt. Ik voor mij ben zo bang dat we op tal van plaatsen mensen bezig zien met een evangelievorm wat NIET het evangelie van de Bijbel is.

Het is het evangelie naar de mens. Beleving, wonderen, spirituele belevingen, blessings, geestesgaven en meer ervaringen voeren de boventoon. Het maakt me verdrietig want het staat zo ver af van wat de Bijbel ten diepste leert. Het is het spel voor de knikkers aanzien. Het is de krenten uit de pap willen snoepen.

De Here zelf zegt:”Als ik op aarde terugkom, zal ik dan nog wel (ware) gelovigen vinden?

Hels

De duivel dacht diep na over hoe hij de mensheid nu weer eens kon tarten en tergen en kreeg een geweldig duivels plan.

Hij kwam op het idee om dingen zoek te maken. Kom, kom, denk daar niet te gering over, het kan u en mij tot grote verontwaardiging en verslagenheid brengen. Laat mij eens een paar voorbeelden geven die u vast zult herkennen.

Waar zijn bijvoorbeeld  al die sokken waar u er nog maar één van hebt? De wasmachine heeft ze heus niet opgegeten en al keert u het hele huis om, u vindt ze nooit terug. Of waar is het elfde deel van mijn Encyclopedie? Ik ben het al jaren kwijt en ik heb het heus niet in een vlaag van verstandsverbijstering in de open haard geworpen.

Sleutels, ook een geliefd onderwerp waar satan mee speelt en ze zoek maakt. Of geld. Ik weet toch zeker dat ik eergisteren 200 euro uit de muur trok en hoe heb even boodschappen gedaan en getankt maar toch heb ik nog maar 40 euro over. Waar is de ontbrekende poen? En brillen, wat te denken van leesbrillen? Ik heb er zeker 20 maar mag blij zijn als ik er eentje kan vinden. Balpennen, honderden maar dra je snel iets moet opschrijven, hup, verstopt zijn ze.

Heus, de duivel doet dat, wat een schoft hé? Ik weet zeker dat hij in de hel een loods vol heeft met onze sokken, balpennen, geld, leesbrillen en niet te vergeten delen van de Encyclopedie, die wij missen….Hels wordt men ervan!

Mama.

Een oergevoel, bij dat woord. Eigenlijk zijn wij mensen veel meer verweven met moeder dan met

papa. Zij was het die ons de eerste warmte en liefde gaf. Zij was het die ons de borst gaf en ons koesterde.
Daarom moet het ons niet zoveel bevreemden als we wel eens verhalen horen van soldaten die in het heetst van de strijd gewond raken en dan terugschakelen naar die persoon welke die eerste geborgenheid en bescherming gaf. Moeder, moeder!" Roepen ze dan.
Daarom vind ik het een beetje jammer dat de Godheid nagenoeg altijd als Vader alleen wordt betitteld.
Want ik meen dat de bijbel ook vol staat met kwaliteiten van God die puur moederlijk zijn. Zoals een hen haar kuikens onder haar vleugelen neemt.....
Moeders bedankt voor jullie liefde. En voor allen die geen moeder zijn, ach, zelfs dan proef ik moederlijke gevoelens voor die mannenwereld. En maar goed ook want geen man zonder vrouw en geen pa zonder ma....

Beertje

Met die regenachtige dagen stoei ik nog maar een keer met beertjes. Je mot toch wat als oude man.

Had ik de oude beren nu maar bewaard, maar helaas pindakaas, ik heb niets, noppes, geen moer van mijn verleden.

Geen schoolrapportje, geen speelgoed, geen enkele houvast in die vorm met het verleden. Alles is in de scheiding van vader en moeder blijven hangen.

Denk daar eens aan papa's en mama's als u... uw nieuwe liefde achterna loopt. Om een grote doos met spullen voor de kinderen op te slaan en te bewaren want u ontneemt ze al zoveel door uw waarheid en geluk te volgen.

Ik speel daarom vandaag maar met een moderne beer. Dit zijn 3 foto's over elkaar en opnieuw is er gebruik gemaakt van maskers. Is eigenlijk geen moeilijke bewerking maar je moet wel een beetje creatief zijn.

Wally

Mensen blijven langer mooi, lijkt het. Als kind vond ik mijn tante Wally van dertig met haar knotje en

dikke donkerbruine panty stokoud en ze rook naar een verstofde gang met een loper. Hoewel de jeugd niet eens meer weet wat een loper is. Alles gaat voorbij. De nieuwe oudere is vaak nog fris en fruitig. Met lange geverfde haren, gemodelleerde tanden, stevig gelijnde achterwerkjes en op hoge hakjes wankelen ze voorbij. Geen spoor van tante Wally-achtige sferen. Meisjesachtig... in een wolk van zoete geuren uit een flesje. Van mij mogen ze. Even plotseling stoppen ze dan toch rond hun 50e vaak met het kleuren van de haren, wordt het kort geknipt, gaat de bril op en vergrijzen dan in een paar maanden tijd de herfst van het leven binnen. Dáár is tante Wally dan toch nog. Enkel veel later. Van mij mag ze nog langer wegblijven. Tis ijdelheid, ik weet het maar....het oog wil ook wat

Levensvraag

Ik hou van kerken. Er hangt een sfeer

die mij zint. Je gaat er vanzelf zachter praten en aangezien de meeste mensen toch weinig zinnigs te melden hebben mis je toch niet veel als ze fluisteren. Er hangt een urban achtige atmosfeer in een oude kerk. Hoeveel mensen zijn hier al geweest en keken verwachtingsvol omhoog? Heel soms kregen ze hetgeen ze verlangden, meestal pakte het anders uit. Wat weten wij mensen eigenlijk weinig en wat hebben we meer dan wat wilde ideeen en hoop op genade, als het gaat om de grote levensvraag:"Waarom ben ik?"
De katholieke kerk in Haastrecht, een bezoekje waard...