maandag 16 december 2013

Mama


Moeder zit half onderuit in haar stoel gezakt en ruikt naar poep. Ik kijk er naar en zie dat ze slaapt. Slapend, zittend
poepen, een redelijke kunst. Ik zie haar grijze hoofdje als een champignon voorover gezakt op haar borst rusten. Er is geen verpleging te vinden. Ja toch, er loopt er eentje met een mobieltje en praat druk in haar gsm. Moeder is jarig, maar moeder slaapt. Ik overweeg wat te doen? Lastige kwestie. Vroeger verschoonde moeder mij als baby, nu moet moeder zelf verschoond worden. Vroeger zong ze er een liedje bij: ”Hallo, hallo, wie stinkt daar zo, het mannetje van de radio?” Ik ben maar weer weggegaan. Laf misschien, maar in dit soort zaken ben ik geen held.

De andere dag

Moeder zit te midden van haar presentjes en kijkt televisie. “Dag ma een fijne verjaardag gehad?” “Ben ik jarig geweest dan?” “Ja en wat een hoop cadeautjes, van de meiden gehad?” “Ik weet niet waar dat allemaal vandaan komt.” Ma heeft een heel doosje rumbonen leeggegeten. Enkel het plastiek bakje staat nog als corpus dilicti op tafel. “Jij bent toch mijn man?” “Nee ma uw zoon!”

“Oh ja.”

1 opmerking:

  1. Hallo Peter, iets laat, maar toch gefeliciteerd met de verjaardag van je moeder. 80 jaar, las ik. Maar ook veel sterkte met alles. Je voelt je onmachtig, echt contact is er niet meer.
    Voor onze Heere Jezus zijn geen barrières, zoals wij dat meemaken. Maar daarom is het nog wel moeilijk.
    Hou vol, en je hoeft het nooit alleen te doen.
    Veel kracht en liefde van onze Heer, en lieve groet, voor jullie saampjes, van mij, Esther.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.