Het Christusvogeltje

In de volksverhalen verkreeg het roodborstje zijn

kleur en naam op de volgende wijze: Hij zag Jezus aan het kruis hangen en de doornenkroon die venijnig op zijn hoofd was gedrukt. Een der doorns stak vlak boven het oog van Jezus en het dappere vogeltje wrikte deze eruit. Daarbij kwam er een druppel bloed op zijn borst terecht en sprak Jezus:” Door deze bloeddruppel, zal iedereen weten dat jij mijn lijden hebt verzacht. Van dat ogenblik af kreeg het roodborstje zijn roodbruine borstje en werd door iedereen zo genoemd

Je glans verliezen

Gedenk dan uw Schepper in uw jongelingsjaren,

voordat de kwade dagen komen en de jaren naderen, waarvan gij zegt: Ik heb daarin geen behagen; voordat de zon verduisterd wordt evenals het licht en de maan en de sterren en de wolken na de regen wederkeren; op de dag, dat de wachters van het huis beven en de sterke mannen zich krommen, en de maalsters ophouden, omdat haar aantal gering geworden is, en zij, die uit de vensters zien, hun glans verliezen.
Je ontkomt er nu eenmaal niet aan. Ouder worden bedoel ik. Doch bij dit alles mogen wij nimmer uit het oog verliezen dat de innerlijke mens door Christus van dag tot dag vernieuwd zal worden....

School des levens

Ik wil nooit meer terug naar die rotschool.

Herman Brood en chefke van Oekel zongen het lang geleden al eens en hadden het in mijn beleven bij het goede eind. Pas later ontdekte ik dat het 

hele leven een aaneengesloten scholing is en dat je er dus eigenlijk nooit af komt. Als je tenminste door ontwikkelt. En het mag gezegd, het is veel gemakkelijker om dat niet te doen en nooit wijzer, enkel ouder te worden. Ooit waren oude mensen wijze mensen. Althans zo was de gedachte. Nu zijn ouderen meer een soort fossielen in de ogen van veel jongeren. De hele technologische ontwikkeling doet er nog een schepje bovenop want wie kan als ouder mens dit nog bijhouden. Ik voor mijzelf heb al moeite de afstandsbediening te onderscheiden van de telefoon. Ja, jongeren lach maar, ik kan wachten want ook jullie zullen t.z.t. de sigaar zijn en nog wel eens terugdenken aan die ouwe…

Bijbelse vrouwen

Vanmorgen scheen de zon door het oude venster en

ik besefte dat het Rembrandt-licht betrof. Ik kan het niet goed uitleggen maar als fotograaf herken je zekere vormen van het licht en bovenal de kleurtonen die het bevat. Snel, snel, Paula ga maar even met de bijbel waar ze in zat te lezen, voor het raam staan. Het moment is na een aantal minuten voorbij dus haast is geboden. Klik....Wat is bemoedigender voor een man, dan zijn vrouw die het woord leest. Ik word er altijd stil van.

Een zeer klein weinig smaak

Sommige dingen moet je "oma" gunnen. Het leven is te kort om niet te genieten van het

goede dat op je pad komt. Het boek Prediker spreekt daar in mijn beleven zo heerlijk menselijk over. Bedoel dat genieten van de kleine of grotere dingen van alledag. Laten we nu niet zo geestelijk willen zijn dat we deze zegeningen van omhoog uit het oog verliezen. Dus de refopruik maar weer eens opgezet, die ik gister van straat raapte. Ik voel mij er zoveel bevindelijker onder. Ik hou nu zelfs van bittere chocolade. Zolang het vervuld is met een zeer klein weinig verstandelijke beleving...

Reformatorische pruikjes

Ik wandelde vanmorgen van de veerpont om naar de kringloopwinkel Dorcas te gaan. Er stond een stevige wind en voor mij uit rolde een angorapoes.

Nou ja, iets wat erop geleek. Bij het ouder worden zie ik ook zonder bril niet meer zo scherp. Wat een voordeel is want mensen worden onscherp mooier.

Naderbij gekomen bleek het een reformatorisch pruikje, compleet met knot. Mijn oogbollen keken in het rond waar de eigenares van dit pruikje was, maar hoe ik ook zocht, ik vond haar nergens. Wat doet een normaal mens dan? Die loopt bevindelijk door en bemoeit zich er verder niet mee. Maar ik stak het in mijn tas waar het in tweestrijd kwam met een kilo bananen en een komkommer, wat te denken geeft. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb het nu thuis en meende dat ik het beter op mijn kalende schedel kon zetten. Boven in de kast hebben wij nog een bijbehorend reformatorisch hoofddeksel dat ik eveneens ooit vond. Maar wat zo gek was, toen ik een uurtje wilde spelen op mijn blaasinstrument, blies ik enkel nog hele noten!  Men moet maar denken: no nuts no glory

Behouden aankomst

Zicht op de Lek gisteren rond tien uur in de ochtend. Donkere

wolken pakken zich samen boven mijn hoofd en beloven niet veel goeds. Maar mooi is het weer wel, al die donkerheid en contrasten.
Voor de fotograaf zijn dit veel spannender zaken dan een strakblauwe hemel. Een beetje power, een vleugje spanning, wat donderend geraas rondom het schip des levens. Het zijn wellicht onmisbare elementen in het leven en in een goede foto. Saaiheid is de dood in de pot dus laat maar lekker waaien, het gaat wel over. Ons is op dezer aardbol ook nimmer een kalme reis beloofd, enkel een behouden aankomst.

Ontwakende Reus

De molens langs de vliet staan stil alsof al het geraas der

wereld aan hen voorbij gaat. Ze geven mij een gevoel van rust te midden van het woeden der mensenzee. De stormwind houdt even de adem in en wekt de hoop.

Misschien dat straks zal blijken dat het hele leven met al het verdriet en het bitterste lijden slechts een droom was. Gedroomd door een Reus die een middagdutje deed tegen een bonenstaak.

Als Hij ontwaakt dan vangt het normale leven weer aan waarin niet geleden wordt, gestorven of welke vorm van lijden ontbreekt. Zo fietsend langs de molens dringt het besef pas goed tot je door wat de beschaving der mensheid nu eigenlijk inhoud. Het is dun als het vliesje ijs wat zich bij de eerste nachtvorst afzet op de sloten van de Alblasserwaard. Een laagje zo dun, dat wij er constant doorheen zakken. Laten we maar bidden dat de Reus snel zal ontwaken en het normale echte leven weer aanvangt….

Geen God

De luchten in deze omgeving blijven verbazen. Alsof de Schepper Zijn gehele palet heeft opgebruikt bij het schilderen van zoveel schoonheid.

Hoewel het vandaag grijs is en regenachtig.
De wind waait om het huis en je bent blij binnen te zijn. Deze is van een paar dagen geleden toen het weer nog wat milder gestemd was.
Terug naar de schoonheid van de luchten in de Alblasserwaard; dan zijn er nog mensen die menen dat er geen Schepper bestaat. Dat alles uit een kosmische scheet is ontstaan. Erger nog, dit denken gaat door voor grote geleerdheid. Dan laat je als mens spontaan van de lach toch alles lopen! Het doet mij denken aan mensen die voor de nachtwacht staan en menen dat het schilderij is ontstaan doordat er een paar potten verf zijn omgewaaid. Ja hoor, welterusten....

Mijn volk gaat verloren door gebrek aan (Bijbel) kennis

De oude draak rammelt al met zijn tanden en kiezen.

Vreselijke aanslagen in Parijs. Iedereen beseft al uit/van welke hoek het komt. Nog meer in erbarmen binnenhalen mensen! Morgen liggen wij zonder kop en leeggebloedende op de stoep. Je naaste liefhebben ook al vermoorden ze je later. Ja hoor, dit is vast wat de Bijbel voor ogen heeft. Volgens de media is de kans dat zoiets in Nederland plaats zal vinden erg klein. Welterusten, slaap zacht. U wordt vanzelf gewekt door de dreunen....
Mijn volk gaat verloren door gebrek aan (Bijbel) kennis...Hosea 4:6