De kerk door kinderogen

De Sint-Jan is zondermeer een prachtige kerk.

Doch als je kind bent en van een laag standpunt de zaken bekijkt, kan het wel eens wat dreigend overkomen.

De wereld bezien door kinderogen is ook een totaal andere wereld dan wij volwassenen voor ogen hebben. Op elke straathoek loeren andere kinderen die je soms op je hersens willen slaan. Je snapt niet waarom je nou naar die tandarts moet en naar school om iets te leren, ach, mijn neus uit. Daar kijk je als kind toch heel anders tegenaan.

Dominees proberen vaak de indruk te wekken dat de kinderen bij de dienst betrokken worden, maar laten we nu maar eerlijk zijn dat het meeste vaak langs hun heengaat. Daarom vind ik een eigen samenkomst voor jongeren ook eindeloos beter dan een kind dat zondag aan zondag de dienst uitzit.

Duizendjarig vrederijk

Hoorde ooit een gedachte dat het duizendjarig vrederijk op aarde al is begonnen. Wel, de bijbel is daar glashelder over.

De leeuw zal tijdens die duizend jaar met een lam spelen en het niet opvreten.

Zet ze eens bij elkaar en zie wat er gebeurt. Een zuigeling zal zijn handje uitstrekken naar een giftige slang en de slang zal niet bijten.

Probeer het eens! (maar niet heus)...Dan weet je wel in welke tijd wij leven. In ieder geval niet, ik zeg NIET in het vrederijk. En dan, kijk naar het journaal van elke dag, dan weet je wel hoe laat het is. Als je het dan nog niet snap, dan slaap je wel zeer diep!

Cor 11

Elke vrouw die bidt of profeteert in de gemeente moet

haar hoofd bedekken. Al eeuwen worden daarom hoedjes gedragen in de samenkomst door vrouwen. Ik vind het wel lief staan, maar is dit nu wat Paulus (God) van de vrouwen wil? Is het een gebod?
We kunnen daar heel lang over praten met elkaar maar de hamvraag is: profeteren vrouwen of spreken zij gebeden uit in "onze" kerk?
Het antwoord daarop is maar al te vaak volmondig: "nee." 
Het is in veel kerken in het geheel niet mogelijk of wenselijk om daar als vrouw te profeteren en gebeden uit te spreken. Dus in ieder geval kunnen we op grond van de Bijbeltekst met zekerheid stellen dat een vrouw die niet profeteert of hardop bidt geen hoofdbedekking van node heeft(wat in Paulus tijd overigens geen hoed was, doch een sluier (zoals de grondtekst ons leert. Doe je het toch, dan is dat prima, doe je die hoed niet op, dan is het ook prima. Maar verplicht of Bijbels is het dragen van een hoedje zeer zeker niet. Sterker nog het is onbijbels.

Zoeken naar Sofie

Een boek van een moeder die haar dochtertje

op erg jonge leeftijd verloor aan een slopende ziekte. Haar tasten en zoeken naar het contact nadat haar dochtertje overleed. Via allerhande mediums bij Jomanda die in het geblaat van een geit de roep van haar dochtertje meende te herkennen.
We kunnen er lacherig om doen, maar ten diepste is het zo herkenbaar. Bewonderend ook dat een moeder zoveel liefde voor haar kind heeft dat ze het niet los kan laten. Dat beleef je in deze moderne tijd wel eens anders! Hoe moeilijk verteerbaar is de dood. Een mens wordt compleet uitgewist en de begraafplaatsen liggen vol met mensen die ooit leefden, zich druk maakten over de huur, het weer, de mensen om zich heen, school, carrière enfin we kennen het rijtje wel.
En dan plotseling….niets meer. De dood is daarom onverteerbaar. Je leert er mee leven, maar de wond blijft. Of is er een leven na dit leven? Is er een reden waarom u en ik hier op deze aardkloot zijn?
Er wordt heel verschillend over gedacht en velen geloven nergens in zonder te beseffen dat ook dát een vorm van geloven is. Je “gelooft” immers in het niets. Sommigen geloofden vroeger wel in het bestaan van een Schepper maar zijn tot andere inzichten gekomen. Toch sta je bij de dood wel met legere handen dan de mens die het geloof behouden heeft.

Rust

De hele middag lekker in de zon.

Geen buren die grasmaaien, met de grasstrimmer in de weer zijn of met de elektrische heggenschaar of een kind dat de hele dag met een bal tegen een garagedeur staat te rammen, nee gewoon rust. Rust op zondag is in deze omgeving gelukkig nog heel normaal. Nou, dat waren wij wel anders gewend in Gouda. Daar was het heel normaal dat zodra het lekker weer werd er het hele jaar door flink gezaagd, gehakt, gekleund en gedreund werd. Dat was normaal. Hier geheel anders. Men kent nog de rust die zo broodnodig is, ook voor mensen die de zondag niet als rustdag willen zien, maar gewoon weten dat één dag in de week het zo heerlijk is als er even geen lawaai is.

Hadden haaien voor de zondeval kiezen?

Of vraten ze net als de walvissen krill doordat uit het water te filteren?

Nee, geen krill want dat zijn minuscule kreeftjes etc. en is dus ook leven en er was geen dood voor de zondeval. Dus wat vraten die haaien dan? En de tijgers, leeuwen, beren en alles wat een gebit heeft om vlees mee van de botten te scheuren? Je kunt nu eenmaal geen gras eten met een dergelijk gebit. Vrat een haai misschien zeewier? Hoe zit dat? Is het gebit van dieren door de zondeval aangetast, vervormd, veranderd? Net zoals de plantenwereld plotseling dorens en distels kreeg? Dat zou natuurlijk kunnen, hoewel het wat onnatuurlijk overkomt. De mens, die toch de dader is binnen de zondeval veranderde niet. Of wel? Wat weten we toch eigenlijk bar weinig als het erom gaat hoe dingen veranderde na Eden. De dino’s, de enorme libellen tot wel 80cm (terug gevonden in fossielen). Jammer dat we daar zo weinig over horen in de kerk. Die "gewone" wetenschappelijke vragen die toch brandend kunnen zijn. Ach, ook daar zien wij door een beslagen spiegel in volslagen raadselen.

Verdeeldheid

Hervormd, gereformeerd, katholiek, Luthers, Baptist, Pinkster,

Evangelisch, Apostolisch, Remonstrant, Contraremonstranten, De vergadering der gelovigen, enfin de lijst telt honderd of meer richtingen die er allemaal vanuit gaan dat ze de ware geloofsleer ten gehore brengen. Dát geeft te denken, me dunkt. Zeer zeker als we de woorden uit de mond van de Here Jezus horen die klinken: ’Opdat jullie allen één zijn.
Wat is er fout gegaan? Waarom is er zoveel verdeeldheid onder de christenen? Voor dat antwoord behoeven wij slechts het woord van God open te slaan en te lezen de woorden van de Here Jezus als hij tot Petrus zegt: ”De duivel is van plan u lieden te ziften als tarwe.” Anders gezegd: de oude slang is er in de eerste plaats op uit om het lichaam van de Heer te verzwakken door verdeeldheid te zaaien. Wel, als de satan één ding behoorlijk is gelukt, dan is het wel die list

Met voeten deels van leem en ijzer

Ach, de bijbel heeft het weer bij het goede eind als we lezen in het Bijbelboek Daniel over het grote toekomstvisioen. Er wordt een reusachtig beeld gezien, dat van boven naar onder de wereldgeschiedenis betreffende het verloop laat zien. Het ene rijk volgt het ander op en helemaal aan het einde der tijden, zo ongeveer waar wij in lijken te zitten, gaan landen verbonden aan die eigenlijk dwaas zijn en broos als ijzer vermengt met leem.
Hoezo, God is dood? Hij leeft en alles wat Hij tot nog aan toe heeft voorspeld, komt nog altijd volkomen uit...

Oekraine is een ontzettend leuk land

Oekraine is een ontzettend leuk land. Maak het verschil op 6 april en ga stemmen!

Geplaatst door GeenPeil op zaterdag 2 april 2016

Ha fijn naar de kerk

Nou ja, dat zou volgens velen de goede insteek zijn.

Maar is het altijd fijn in de kerk of moet je er vaak ook moeite voor doen om te gaan? Als ik voor mijzelf mag spreken dan heeft het naar de kerk gaan elementen van “fijn”. Doch er zitten ook heel veel elementen bij die ik niet altijd als fijn ervaar. Het kan onrustig zijn in de kerk (kinderen klieren, ouderen kunnen niet stilzitten etc.) Dan gaat veel langs je heen en spreek ik niet van “fijn”.

De preek kan tegenvallen, een voorganger is ook maar een mens, dan zit je de tijd min of meer uit en is er ook geen sprake van “fijn”. Zijn de gebeden altijd fijn of ervaar jij ze als langdradig? Is het zingen echt geestelijk opbouwend of traag, sober en word je er enkel slaperig van? Er zijn tal van dingen te benoemen die jij en ik als niet zo fijn kunnen ervaren. Toch is een zondag zonder kerkgang leeg.

Je komt ondanks dat je veel elementen als minder of niet fijn hebt ervaren in de kerk, toch thuis met een goed gevoel. De kerkgang is deels oefening van de geest. Moet dat dan eigenlijk altijd wel fijn zijn? Zijn we met ons vermaak-evangelie wat in veel kerken wordt gepresenteerd niet een beetje op de “vermaak-tour” gegaan? Is het wel de bedoeling van een kerkdienst om heerlijk en fijn vermaakt te worden of mogen geestelijke oefeningen ook minder ontspannen en fijn zijn?

Verwondering

In Nederland en België doen per jaar veel

mensen een poging tot zelfdoding. Zij ervaren het leven als zinloos. Tot zover een gedeelte uit het boekje “een hand vol koren.”

Ik moet zeggen dat zulk een botheid en onwetendheid mij enigszins verbazen. Had de schrijver van dit stukje zich ook maar een klein beetje verdiept in de achterliggende gedachten en redenen waarom mensen een einde aan hun leven willen maken, dan was hij zeker niet tot deze domme kortzichtige slotsom gekomen. Helaas heb ik in de directe omgeving van de vriendenkring mensen meegemaakt die uiteindelijk tot deze daad kwamen. Nooit heb ik ook maar iets ervaren van de afkeer van het leven of enig gevoel van zinloosheid. Mensen die tot deze daad kwamen waren altijd, zachtaardig, lief en geliefd. Ze ervoeren het leven onder geen beding als zinloos. Ze stonden vaak middenin het leven.

Ze wilden enkel niet verder leven omdat ze het leven met al hun pijn niet meer aan konden. Ze wilden wel leven, maar zonder dat lichamelijke of psychische lijden. Dát beste schrijver van het boekje vol koren, is de slotsom van mijn ervaringen en heeft niets uit te staan met zinloosheid. Het heeft te maken met menselijkheid, pijn, moeite, verdriet en uitzichtloosheid. Zelfdoding of zelfmoord is derhalve een verkeerde uitdrukking. Ze zijn ten diepste gestorven aan hun geestelijke of lichamelijke pijn.