Eerste kerstdag of eigenlijk de nacht naar eerste kerstdag,
was
Had zelf het idee dat het einde verhaal was. Een kind komt
op eerste kerstdag om Verlosser te zijn, een oudere man verlaat als verloste het
toneel. Lijkt me redelijk.
Kopje thee op bed met een beschuit wil er helaas ook uit.
Van binnen zijn ze in staking gegaan me dunkt.
Iedereen die nog spontaan langs wilde komen begrijpt wel dat
dit niet meer tot de mogelijkheden behoord. Misschien als je belt of een
berichtje stuurt dat het nog in te lassen is, maar voor mij is het zeer
vermoeiend, sorry.
Misselijk, buikpijnen, hoofdpijn, beetje depri van de
medicatie en suf. Dus ik zal vandaag ook wel erg veel op bed liggen. Iedereen bedankt voor jullie gebeden en zorg.
Ik mag hopen dat de tijd dat ik thuis mag komen, niet al te lang meer op zich
laat wachten.
Het is mooi geweest, heel mooi, maar het verlangen naar het
einde en het nieuwe begin is in mijn beleven nu mooier dan wat mij hier op
aarde nog rest.
Goed te zien dat zoveel mensen Paula aandacht schenken en
bijstaan in dit zware afscheid dat dan wel geen vaarwel doch een tot zien is,
maar het neemt niet weg dat het zwaar is.
Bedankt lieve mensen voor al de goede zorg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.