zaterdag 18 februari 2012

Waar blijven de onverhoorde gebeden?


Misschien een voor de hand liggende vraag, maar ik stel hem toch. De reden is dat ik meen dat er dagelijks heel veel oprechte gebeden tot Hem worden opgezonden zonder (nog) vervuld te worden. Wat doet God met deze gebeden? Smijt Hij ze in de prullenbak als zijnde: niet belangrijk? Werpt Hij ze achteloos over Zijn brede schouders ergens de diepte van het heelal in of zit het anders? Ik meen dat ouders de foto’s van hun kinderen (kleinkinderen) koesteren omdat ze voor hen waardevol zijn. Ze herinneren hen aan mooie of misschien minder mooie momenten maar altijd zijn ze onderdeel van wat hun zo lief is (het kind). Zou God dan onze gebeden die oprecht waren vergeten?  We lezen in het boek openbaring: en toen het de boekrol nam, wierpen de vier dieren en de vierentwintig oudsten zich voor het Lam neder, hebbende elk een citer en gouden schalen, vol reukwerk; dit zijn de gebeden der heiligen.

Kijk daar zijn al de gebeden weer. Gebeden om genezing die toen niet kwam maar nu wel komt. Gebeden om hulp die nu volkomen vervuld wordt. Gebeden om verlossing van pijnen en moeiten, die nu volkomen worden weggenomen. Gebeden om begrip waarom dat lieve kindje zo vroeg moest sterven, die nu weer in je armen kan worden genomen.
Zo bewaart God al uw gebeden om ze uiteindelijk toch te vervullen door het offer van Zijn Zoon…Niet verhoorde gebeden kunnen achteraf wel eens kostbaarder en "geestelijker"  zijn dan de nu reeds vervulde in ons leven....

7 opmerkingen:

  1. Mooi vervolg op jou vorige stukje, Peter. Dat geloof ik ook wel, dat gebeden die nu of niet meteen worden verhoord, bij God niet vergeten zijn. Alles is bij Hem zoveel groter, zowel het nu als de toekomst. Maar zolang wij nog in het aards, gebroken leven zitten, geeft God door Zijn Zoon, ook de kracht om het vol te houden, ondanks dat niet alle gebeden verhoord worden. Maar vergeten, nee, ze worden bewaard bij Hem.
    De beloften staan er, geen rouw, geen dood, geen ziekte, zal er meer zijn.
    Ooit zullen we zien en weten. Stevig vasthouden, aan Hem, en blijven vertrouwen.

    Liefs en groeten uit de hoogste punt van Groningen, Het Hoogeland, Esther.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Peet,

    Ja, die vraag had ik jaren geleden ook, toen kwam in Gouda br. Cornelissen spreken, een liefdevolle oude WIJZE man, dus ik na de dienst naar hem toe met de vraag, waar blijven de onverhoorde gebeden, dat waren van mijn kant gebeden voor mensen waar ik van houd die niet geloven in God,

    Hij gaf me dit antwoord:

    Lees in openbaringen waar geschreven wordt over schalen vol lieflijk reukwerk, die aan de Heer aangeboden worden t.z.t., DAT zijn nu de gebeden van de mensen.

    Dacht je dat God daar niets mee doet? Hij belooft het zelf in Zijn woord, maak je niet ongerust, blijf bidden voor mensen, er staat ook iets in de bijbel over een volhardend gebed.

    Ik vond het een zeer bevredigend antwoord, het gaf me rust en vertrouwen.

    Ken jij hem nog Peter? die br. Cornelissen??, goeie preken en echt een lieve man.

    eleen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Eleen. Ja dat zei ik al in het stukje wat je nu aanhaalt klopt de gebeden worden niet weggesmeten gelukkig maag. Cornelissen even denken hoor....Er gaat nog geen lampje branden was het in de Gouwekerk in die tijd misschien? Vraag me wel eens af hoe het met Kees van Houwelingen is? Een aparte man, dat wel, maar ergens had hij ook iets moois. Ook fouten zoals wij allen. In ieder geval was hij de voorganger die mij na één keer naar de kerk te zijn geweest bij hem al met een thuisbezoekje vereerde. Daar kan de rest van die ik heb meegemaakt veel van leren...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukkig maar dus en geen gelukkig maag, hoewel ik nu een lekker gerecht sta te koken, daar komt dat maag vandaan denk ik...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wauw, mooi geschreven en zo waar! Ben hier op je blog terecht gekomen via andere blogs. Ik ga je blog graag volgen en zie uit naar je volgende korte, maar krachtige overdenkingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jsaaaa, dat was in die tijd in Gouda, van Houwelingen zjn we eens tegengekomen in Benidorm, de stad in Sanje waarik nooit naar toe wilde het leek me verschrikkelijk, supertoeristisch, inmiddel waren we daar 2 maal, 1 keer in het oude gedeelte aan de bulevards, en 1 keer in het nieuwe gedeelte aan de bu;levard, heerlijk, prachtig strand en overa gezellige terrasjes, tapas en noem maar op,. Het is al weer wat jaren geleden maar de 1e keer dat wij daar waren zagen we in het hollandse krantje staan dat er in de buurt 's zondags een kerkdienst was, wij erhee. lopemnd, het was een behoorlijk eind, ik had hele hoge hakken aan, dus dat was minder om daar nog zo ver mee te lopen, ben nog gestruikeld toen, daar hebben ze van die hoge stoepen, ik stapte eraf, BAM!!! een klap!

    Was gelijk IN voor gebedsgenezing.

    Maar afijn, we kwamen zo'n zaaltje binnen, mijn man stond een beetje rond te kijken en ik naar het toilet om mijn knie te insoecteren en mijn lippen te stiften, op de weg daarnaar toe zag ik in mijn liunkerooghoek iets bekend, gelijk flitste het door me heen, dat is van Houwelingen!!

    Toen ik terug kwam stond met man met hem Kees en zijn vrouw te praten. Ontzettend leuk.

    Van vrienden uit de Gouwekerk hoorden we dat hij daar vorige zomer ook met zijn vrouw was als gastpreker in Spanje.

    Leuk he?

    eleen

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Eleen

    Ja dat is zeker erg leuk te horen de wereld is dan weer klein en de tanden van Kees groot die zie je overal. Hahaha. Maar zou hij nog bij Leen kerken want daar zat hij wel eens hoorde ik en willem duijvendijk ook. Ach ja maakt niet uit als je maar een plekje hebt om met mensen samen te komen en in het geloof kan delen met elkaar.

    Heb je nog steeds geen eigen weblog opgezet? Ik ben wel erg blij met dit weblog wat goed te beheren is dus geen last van onvolwassen mannetjes als Hans Vosgezang en dergelijke. Dat waren toch lastige onvolwassen kinderen zeg!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.