Hout snijden

Hervormde kerk Stolwijk. Leuk kerkje. 8 mm Samyang lens. hdr uit 3 shots. Ik hou van kerkgebouwen. De oude dan. Veel moderne kerkzalen

(bewust zalen genoemd) hebben veel weg van een verbanddoos. In de oude hangt een sfeer die je als vanzelf zachter doet gaan praten. Je begint naar binnen te kijken bij jezelf. Schrik maar niet te veel wat je daar aantreft. Het is een collectieve zaak. U en ik zijn uit hetzelfde hout gesneden. Dat snijdt hout. Gelukkig behoeven wij niet op een houtje te bijten als het gaat om de houdbaarheid van het leven. Kijk maar eens diep in de ogen van de Man aan het ruwe hout. Of je moet Hem niet willen kennen. Dan houdt alles op....

Volluk

De achterdeur

In de Molenwaard waar wij sinds negen maanden mogen wonen, hangt een boerse sfeer. De geur is bezwangerd met de dampen uit

de hoop paardenmest van de manege verderop en overal kom je van die oudere mooie mensen tegen die zo lijken weggelopen uit een prentenboek van Anton Pieck. Een van de eerste boertjes die ik mocht leren kennen is boer Teun, beter bekend onder zijn bijnaam pruimpje. Niet omdat hij zo dol is op die vruchten maar vanwege het feit dat hij nog altijd pruimt. Tijdens een gesprekje loopt er soms een bruin straaltje uit een van zijn mondhoeken en zijn overgebleven tanden zijn volkomen bruin gepruimd.

Soms komt hij op zijn klompen en kromme knieën het knerpende grindpad oplopen bij ons landelijke huis en roept dan:”volluk”. Aanbellen is er niet bij, goed volk komt altijd achterom, zo beweert hij.  Bij velen staat de achterdeur dan ook de hele dag open. Je loopt maar naar binnen, altijd goed.  Je voelt je in het begin wat verlegen met dit gebruik maar het went snel.

Goed volk komt achterom. Een kreet die tot nadenken stemt.  Heeft onze God eigenlijk met het kruis niet ook voor ons een achterdeur geopend om toch binnen te mogen komen? De voordeur van de wet is voor altijd gesloten maar Goddank er ging een deur open door het offer van Jezus. Niet voor goed volk, maar voor slecht volk. Ieder die door die deur binnengaat zal behouden worden. Sommige mensen maken er een draaideur van. Dat moeten wij niet doen. De Heer is een deur tot behoud van een ieder die toe wil geven dat hij het zonder Hem niet kan. Bedoel dat:’goed mens zijn.” Want wie is goed? Wie van alle mensen is in staat via de voordeur bij God de Vader aan te kloppen en binnen te gaan? Niemand. Jezus zegt het zo: niemand komt tot de Vader dan door Mij. Er zijn niet veel wegen tot God, er is er slechts eentje. Hij is die deur, die weg en wie door Hem binnengaat, zal genade vinden en eeuwig leven….

Behoedzaam op weg

Te voet naar de samenkomst op zondagmorgen.
Het is eeuwen zo gegaan. Pas toen kwam men er achter dat er nergens in de Bijbel staat dat mensen lopende naar de kerk moeten. Goddank.Weer een regeltje (lees nutteloos bedenksel) van de mens.

Net als in het zwart gaan, klokken luiden, verplicht twee keer per zondag naar de kerk, bidden met gevouwen handen en gesloten ogen, de zondag de rustdag noemen, avondmaal vieren met gezuurd brood, de kerk (lees het gebouw) het huis van God noemen, tal van door de mensen zelf toegevoegde regels die slechts het gevoel van eigendunk strelen maar in de grond nutteloos zijn omdat ze ons het zicht op Christus kunnen ontnemen.

Voorbeeldje: mijn vrouw mocht in haar jonge jaren geen belijdenis doen van haar dominee, omdat ze geen hoed op wilde zetten op zondagmorgen. Daar raken wij de kern. Traditie wordt een struikelblok om de Meester te volgen zodra wij haar stellen boven de genade en gaan boven hetgeen geschreven is ( de Bijbel).

Gospelsound

Mocht ik sinds jaar en dag meewerken aan

het programma Gospelsound, als een van de columnisten, na jaren stopte ik ermee.
Je moet soms weer eens plaatsmaken voor de jongere generatie.
Doch, ik mocht weer terugkomen en dus pers ik er elke week een verse column uit, zodat men desgewenst een voorraadje aan kan leggen.
Altijd leuk en het voelt als nooit weggeweest....

http://www.gospelsound.nl/

Bestaat er een Schepper?

Een vreemde vraag. Voor iedereen die oren en ogen

heeft, dacht ik zo. Je gaat toch ook niet voor de nachtwacht staan en dan vragen of er misschien iemand bestaat die dit meesterwerk gemaakt heeft! Niemand zal het in zijn hoofd halen om te twijfelen aan het bestaan van een meester-schilder bij het zien van de nachtwacht. Geen zinnig mens haalt het in zijn botte knar om te menen dat het reusachtige doek wellicht bij toeval is ontstaan. Dat er ooit een paar klodders verf waren die door de tijd en wat blikseminslagen bij toeval op een stuk linnen zijn gespat. Nou ja, en toen begon het ook nog te regenen en verwerd het doek tot wat wij nu kunnen aanschouwen in het museum.
En toch geloven ontelbaar veel mensen de volslagen nonsens van de evolutietheorie. Het gaat zelfs voor een geleerd en oorspronkelijk denken door in zekere kringen.
De bijbel leert ons dat de mens de Schepper van alle dingen kan leren kennen uit de werken van Zijn hand. Maar dan moet je wel ogen hebben die zien. De meeste ogen in onze dagen zien niet veel verder dan hun mobieltje en moeten er nog dik voor betalen ook. En dat terwijl de Schepper elke dag tot ons spreekt. Maar, geen mens is zo blind als diegene die niet wil zien....

Moeder

Ma heeft de tv zo hard aanstaan dat heel de afdeling kan meegenieten.
Ze wordt een beetje doof geloof ik. "Ha'fijn", zegt ze als ze mij ziet.

"Jij bent toch mijn eerste zoon?" "Ma, u hebt maar één zoon."
Een van de liefste dames uit de Hanepray loopt binnen en zet de nog altijd denderende televisie zachter. Ma kijkt erbij of ze wil zeggen": wat heb ik nu aan mijn kar hangen. Ik ben na 20 minuten maar weer weg gegaan want ma greep als een sumoworstelaar de afstandsbediening en zette haar heilige koe weer op vol volume.
"Dag ma, tot volgende week." Ma hoorde mij niet eens en keek vol interesse naar een kinderprogram.

Hoedjes en baarden

Behoedzaam dromen

Ik droomde dat de kerk opnieuw gefuseerd was. Nu met de gereformeerde gemeente en iedereen, ook de mannen, moesten een hoedje op.

Het zou de eenheid bevorderen en het samen op weg gevoel een verse impuls geven. Mensen zonder hoofddeksel zouden uit de kerk geworpen worden en konden pas weer binnen als men behoed was.
Een baard was ook uit de boze en er werden gratis scheerbeurten... gegeven voor de dienst begon die verplicht waren en waarbij geestelijke liederen gezongen werden als:
En gij, mensenkind, neem u een scherp mes.
Sela
Een scheermes der barbieren zult gij u nemen.
Hetwelk gij zult laten gaan over uw hoofd en over uw baard.
Sela
Daarna zult gij u een weegschaal nemen, en die haren delen.
Loof nu de Here, gij kale en weest blij!
Want nu horen er nu allemaal bij.
Een heel enge droom waar berinnen in voorkwamen die her en der mensen verslonden die toch met baard en zonder hoed binnenglipten.
Eigen schuld, alles voor de eenheid.
Werd badend in het zweet wakker.

Maarten t Hart en grote bonenluis

Volgens schrijver en bioloog Maarten t Hart, moet je om grote bonenluis te voorkomen de plant boven de derde of vierde laag bloesem aftoppen.

Hij beweert dat de luis dan zijn landingsbaan kwijt is en zich minder snel zal vestigen op de plant. Wat natuurlijk grote onzin is Maarten. Jij als bioloog zal toch zeker wel eens van de spreuk: "een oude bok lust ook nog wel een groen blaadje" gehoord hebben.

Precies dat is wat de reden is waarom luis zich in de top begint op te houden en daarna pas afzakt. Sappige groene blaadjes. Breek je de top eruit, dan is de luis niet zijn landingsbaan kwijt, maar de verse sappige jonge blaadjes. Hoe simpel kan het zijn, en hoe dom kan een bioloog soms uit zijn nek kletsen. Maarten had in het erg leuke programma "maartens moestuin" kritiek op de schrijver van het boek: hoe God uit jorwerd verdween (Geert Mak) want daarin was sprake van prei plukken. (Prei wordt niet geplukt maar gesneden). Maar je kunt beter even naar jezelf kijken Meneer t Hart want dat verhaal over die landingsbaan heb je zeker bedacht toen je die kale knar van je bestudeerde....

Christelijke schoften

Groot Ammers is blijkbaar een erg gul gevende gemeente. Elke week staat er wel een met een collectebus onder onze neus te rammen. Goed bedoelt hoor en erg lief. Maar ik heb er dit op tegen: Zie kader.
Je moet als directeur je ogen uit je kop schamen dat je zo'n grote greep graait uit de pot van het goede doel! De mensen die langs de deur gaan zijn lief hoor. Maar die schoften aan de top bevestigen eens te meer dat de vis altijd begint te stinken bij de kop. En kom nu niet met... de dooddoener dat het nu anders is. Zelfs christelijke organisaties (meneer Jan Lock) graaien royaal uit de pot van arme kinderen die verhongeren. En daar moet jij dan aan geven. Rotschoften zijn het. Wij hebben derhalve ons adoptiegehalte van zes naar twee kinderen teruggebracht. Maar liever nog zou ik meneer Jan Lock een ongenadig knietje in het kruis wensen te plaatsen. Met spoed!

De droom

In mijn droom zag ik mensen bezig met het bouwen van hun eigen woning in de hemel. Een vreemde droom, zoveel is waar, maar toch, ik zag het. Het viel mij op dat er nogal verschillen bouwsels waren. Sommige op het oog heel

gewone mensen maakten imposante bouwwerken. Anderen die hier op aarde zo supergeestelijk geleken, werkten aan doorschijnende luchtkastelen die steeds als het lekker opschoot uiteen waaiden.
Ik zag allerhande bouwstijlen van glinsterende Iglohutten die zodra de zon opkwam wegsmolten, tot mensen die met bungalowtenten in de weer waren. Anderen bouwden in het geheel nergens aan, doch hingen wat heen en weer te slingeren in hangmatten. Een heel bekende evangelist waar ik de naam maar niet van onthouden maakte voorzichtig een reusachtig zandkasteel maar de vloed van de glazen zee spoelde hem steeds verder weg. Ik zag groepen mensen uit alle macht proberen hun scheefgezakte bouwsel te stutten met wat voor handen was. Maar veel helpen deed het niet. Met luid gedonder stortte hun krotten in een. Een oude vrouw die nooit in de belangstelling stond, nooit op de radio of op de tv, bouwde al biddend een heus kasteel compleet met slotgracht. Ik vroeg mij af wat hiervan toch allemaal te denken? Toen zag ik Hem staan.
Een man waarvan ik zonder het te behoeven vragen wist dat het de Heer zelf was. Hij vertelde mij dat ieder mens op aarde bouwt aan zijn eeuwige woning. Sommige mensen die op aarde geslaagde christen zijn, blijken hier, als alle sluiers wegvallen geen goede bouwers.

Neem de oude mevrouw daar, zij bidt al heel haar leven voor al de mensen om haar heen in een zuivere oprechtheid die veel christenen die in de spotlights staan overtreft. Andere christenen waar op aarde nogal hoog van opgegeven wordt, blijken geen spijker recht in hun huis te kunnen slaan. Ze bouwen om de verkeerde redenen, hun bouwplan is verkeerd. De liefde ontbreekt bij hen. Ze streven succes na en zichzelf. Over ons heen waaide op een windvlaag van de Geest, een complete bungalowtent. “Ach ja, sprak de Heer, die kampeerders heb je veel. Ze komen en ze gaan. Ze kunnen maar niet kiezen bij wie ze willen horen. Dan weer willen ze mij dienen en even later waaien ze weer over naar de vorst van de duisternis.”

De geluiden van heimachines, gespijker gedreun, omvallende krotten en een scheurend geluid maakte dat ik wakker schrok en dit op papier zette. Een ding was duidelijk. God beoordeelt geheel anders dan wij mensen doen. Wij zien wat voor ogen is, maar Hij ziet het hart aan. Laat ons hart bij alles wat wij doen, zuiver zijn en op Hem gericht, dan bouwen we op zeker…