You can't crossover without taking the cross over

Nog altijd erg in onze schik met ons "nieuwe" huis. De omgeving, de mensen, het dorp. Allemaal zo gemoedelijk en open.

Nog geen seconde spijt van onze verhuizing. Vandaag weer nieuwe mensen leren kennen uit de kerk. Spontaan en mensen met een open venster naar anderen. Mooie mensen dus.
Heel vaak hoor ik mensen zeggen dat ze het zo fijn vinden als ze bij anderen kunnen schuilen op momenten dat ze het moeilijk hebben en dat is mooi. Veel minder hoor ik mensen zeggen dat anderen bij hen kunnen schuilen en dat ze een open huis en hart hebben voor mensen in "problemen" groot en klein.
En is dat tenslotte niet oneindig mooier. Een gever te zijn. Je ontmoet ze niet veel, maar als je zulke mensen ontmoet dan val ik altijd even stil en hoor in de verte de echo van een mens die enkel gevende in het leven stond. Die echo klinkt als: het is volbracht. Wie het vatte die vatte het....

Kabouterschedeltjes en eendenkorven.

Op bezoek bij Arie en Annelies van de Graaf bij hun gezellige eendenkooi op Streefkerk.

 
 

Annelies een duizendpoot die de hele dag in beweging is met de tuin, de koffie, de beestjes en nog veel meer. Arie die, handig als hij is, al pratende behendig een eenden korf in elkaar vlecht. “Kijk, je mot die tenen zo uit elkaar houden dan wordt hij wijder en als je nou hier drukt en kracht zet, dan wordt de hals smaller, simpel zat.”

Voor Arie is het een fluitje van een cent en zoals hij het doet lijkt het gemakkelijk, maar iedereen zal beseffen dat wij hier met een ambachtsman te maken hebben, in wier handen het vlechten eenvoudig lijkt. Tot je het zelf mag proberen en blijkt dat het toch heel veel lastiger is om een mooie korf te vlechten. Op Arie’s wreven steken twee kabouterschedeltjes ophoog. Het resultaat van altijd op klompen lopen. En dat doet hij volgens Annelies. Enkel in bed doet hij ze uit, maar, met tegenzin.

Scharrelende over het grote terrein voel je je een gezegend mens. Er hangt een sfeer van serene rust en nergens merk je iets van het jachtige moderne leven. De tijd lijkt stil te staan. Op een bordje langs de paden staat de verwijzing van wie dit alles tot stand heeft gebracht.

Voor Arie en Annelies geen groot omslachtig verhaal van evolutietheorieën. Geen gedoe met vissen die apen werden en uiteindelijk mensen met apenstreken. Nee, ze geloven veel eenvoudiger in een Schepper en verder basta. Hoe simpel kan het zijn. “Kijk om je heen en je ziet de werken van Zijn hand.” Zo roepen ze in koor.

Houten schoenen

De zon scheen en ik wandelde op mijn klompen door de binnenstad. Chinese toeristen wezen naar mij en riepen in koor:” wooden shoes, wooden shoes.”

Ik maakte een dansje want die mensen menen echt dat Hollanders de hele dag op klompen de klompendans ten uitvoer brengen ondertussen happende in een stuk volvette kaas. Tis nu eenmaal een aanname die je er toch niet meer uitkrijgt. De Chinezen gierden van de lach en ik kloste verder op mijn houtwerk.

Ik stopte even bij een reisbureau en bekeek de etalage vol reizen naar verre landen. Ik hou niet van reizen, ben er te eenvoudig voor misschien. Een reis zou ik gaarne boeken, maar met een retourtje. Bedoel de reis naar de eeuwigheid. En dan eens precies zien wat de hemel nu eigenlijk inhoudt. Er is tenslotte zo weinig over bekend dat wij als het om de eeuwigheid gaat, ook veel zaken hebben aangenomen waarvan wij niet weten of het wel zo is. De hele dag voor God zingen is er zo eentje. Of dat de hemel zoiets zou zijn als een kerkdienst die nooit meer ophoudt. Lijkt mij met respect vreselijk saai. Of in de hemel zit je de ganse dag met blote billen op een wolk met een harp.

Wat weten we toch eigenlijk erg weinig van de hemel.  Beter gezegd weten wij er helemaal niets van. Nou ja, de Here Jezus zal er zijn. Dat is in ieder geval iets om je op te verheugen. Maar verder hebben wij in mijn overtuiging een even verstrooid beeld van het hiernamaals als de Chinezen van ons Hollanders hebben. De Hemel blijft een gesloten boek. Best wel een beetje jammer. Misschien lopen al de gelovigen daar wel op houten schoenen en dansen de horlepiep. Wordt het toch nog heel anders dan wij in gedachten hadden.  Een ding staat vast: wat geen oog heeft gezien en wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bereidt voor wie Hem liefhebben. De hemel moet een fantastische plek zijn….

Geboerformeerd op hele klompen

Ik mocht vroeger nooit eens lekker boeren.

 
Kreeg direct een lel om mijn hersens als ik het als kind eens deed. Boeren was niet netjes net als winden laten. In de polders kun je weer wel lekker boeren en om dat goed te doen moet er ook met poeplucht gewerkt worden. Waarom ben ik geen boer geworden want deze twee element liggen bij elke man dicht aan het hart.
Er lekker op los boeren en een stevige wind, het kan allemaal in de polder. Maar alle gekheid op een stokje, het boerenleven is zwaar. Je bent altijd in beweging en druk bezig als veel anderen nog op hun bedje liggen te boeren en te winden bij moeders de vrouw onder de klamme lappen.
En dat zeven dagen per week, want het vee houdt echt geen rekening met rustdagen, dat weet je.
Persoonlijk heb ik de boeren prettige mensen bevonden. Geen mensen die de indruk wekken ondanks hun drukke bestaan, geen tijd voor je te hebben. Boer Wijnand en zijn dochter Iris, nodigde direct uit om een bakje koffie te komen drinken.
Daar kunnen veel kerkmensen nog heel wat van leren. We zitten nu acht maanden in de kerk (rond de 500/600 leden)en zijn welgeteld één keer bij een groep lieve dames een bakkie wezen doen op uitnodiging.
Dat doet de boer anders. Welkom, staat hoog in het vaandel bij veel boeren in de Krimpenerwaard en nu we hier wonen een zelfde ervaring in de molenwaard.

Is er een boerenkerk? Dan ga ik er zeker mijn licht opsteken. De naam moet ik nog over nadenken. Geboerformeerdop hele klompen klinkt wel goed

De Deur

Alle mensen broeder worden

De geiten van de buren liggen gebroederlijk bijeen.

Daar kunnen wij mensen veel van leren. Alle mensen broeder worden, ja mijn neus uit. Meestal is het al een grote overwinning als wij elkander groeten en gedag zeggen. We hebben nog een lange weg te gaan voordat wij gebroederlijk (gezusterlijk kan ook) beseffen elkanders warmte zo nodig te hebben. Hem liefhebben en de naaste als jezelf, voor ons een hele kluif waar we ons best wat meer voor mogen inzetten, me dunkt. Begrijp mij goed, ik ben niet die mens die het goed doet doch een mede stakker die faalt. Maar, elke dag een nieuwe kans. Goddank....

God de suikerspin verkoper

Op een braderie in het dorp, stond een suikerspinverkoper. Een massa kinderen stond likkebaardend voor zijn karretje in een walm van zoetigheid te

wachten. Ik keek ernaar en zag hoe de oude man steeds een stokje nam, wat in zijn suikerspinnenfabriekje strooide en langgerekte draden spon in allerhande kleuren. Hij deed mij denken aan iemand, maar aan wie? Plotseling wist ik het. Hij deed mij denken aan God zelf. Nou ja, zoals wij hem, moderne christenen gaarne zien. Een lieve man, in zijn hemels wagentje dat zoetigheid uitdeelt. Je kunt er op zondagen een vers gesponnen hap zoetigheid van krijgen in frisse kleuren. Het bittere van God wensen wij niet meer. De hel, zonden, verootmoediging, heiligheid vallen bij de massa niet langer in de smaak dus weg ermee. Liefde, blijdschap, troost, genezing, de hemel, heerlijk zoete woorden die ons doen samenscholen bij Gods kar. Misschien zie ik het wel een beetje te sceptisch allemaal, maar heb zo het idee dat de moderne mens wel een godheid wenst, maar zelf de regels voor wil schrijven. Wel een Heer, maar wij bepalen wat Hij mag en niet mag. Wel een hemel, maar zeker geen hel. Het klinkt allemaal erg mooi, maar is ten diepste toch de zoveelste poging om God voor ons karretje te spannen. God is nu eenmaal groter, heiliger en wonderbaarlijker dan wij mensen kunnen bedenken. Dus laten we ophouden Hem proberen te vangen in een of ander vakje van ons denkvermogen. Laten we stoppen met enkel het zoete van Hem te aanvaarden want zoetigheid is voor kinderen en laat tanden bederven. Geestelijk volwassen mensen, moeten wij worden die ook hun bordje leegeten als het eens wat bitterheid bevat. Want een ding is zeker, in ieder leven komt bitterheid op zijn tijd…

Pinksteren

Goede preek vanmorgen.

Kon me helaas niet goed concentreren omdat de vier lieve, rustige, aardige dames die normaal op de bank achter ons zitten er niet waren.
Er nam een gezin plaats met een kind die van zijn ouders gerust de hele dienst met zijn schoenen in de rugleuning van de bank ervoor mocht trappen.
Valt mij toch op dat er in de kerk ook steeds minder op de kinderen wordt gelet.
Als ze er maar zijn dan is het goed ook al zitten ze de hele tijd te kloten en te klieren. Wel, als je als ouders je kinderen nu enkel voor de verveling meeneemt, laat ze dan gerust thuis. Mijn zegen heeft u. U doet er in ieder geval mensen die de dienst wel willen beleven een groot plezier mee.

Goede vrouw

De vrouw zoals een man haar toch het allerliefst ziet.

Al het andere is hier ten diepste aan onderworpen. Dat zeggen beschaafde mannen niet, maar ze denken het wel.

Een man is een vrij simpel wezen.

Lekker eten werpt hoge ogen in zijn waardering gevoel. Toen de vrouw uit de keuken (deels) verdween, begonnen relaties te tanen en kwamen scheidingen op gang. Vergeet alle huwelijks therapieën en ander geleuter over het goedhouden van uw relatie. Leer koken en de man is als was in uw handen.

Doe je het niet, dan ligt hij de hele nacht naast je te winden in bed van al die pakjes en zakjes vol conserveermiddelen en andere meuk die de man zwijgend opvreet maar zijn ingewand protesteert en stoot kwalijk riekende gassen uit.

De bijbel beschrijft het al als er staat: Een goede huisvrouw, wie zal haar vinden!

God kijkt nooit naar kleding

Het is een warme dag. Mensen zitten in T-shirtjes en korte broek in de kerk. De massa roept dat God naar het hart kijkt en niet naar kleding.

Al kom je in je onderbroek, als het maar oprecht is. Een aparte gedachte die ik ronduit achterlijk vind. Ga je naar de Koning der Koningen in je korte broek? Mijn zegen heb je maar ik vind het stom. Ga het niet eens uitleggen of proberen te verdedigen want als je dit niet snapt dan wil je het ronduit niet snappen.