zondag 20 december 2015

Eenzame kerst


De zielige man/vrouw die in zijn uppie de kerst moet doorbrengen, zit er
weer aan te komen. Je komt ze tegen in allerhande bladen of op de televisie al dan niet met een christelijke saus overgoten en doen het tranen trekkend goed.
De vraag die altijd bij mij opkomt is: heeft die “zielige” man/vrouw ons nu zo nodig of hebben wij hem/haar nodig om een gevoel van goed te kunnen doen in ons binnenste te sluiten, rond de kerst? Ja, ik weet dat ik hard klink en velen zullen wellicht direct op de kast gaan zitten en dat mag, zolang je er maar niet de hele kerst alleen blijft zitten.
Want natuurlijk zijn er schrijnende gevallen maar, heel vaak willen zekere mensen helemaal geen bezoek van jou of mij. Ik had immers zelf zo’n pa. Die zag je liever gaan dan komen en vierde dertig jaar alleen kerst. Ik ben in de gezegende omstandigheden geweest dat ik veel mensen mocht helpen en bijstaan in mijn leven, maar even vaak zagen ze je liever gaan dan komen. Maar ik hoor ze al weer op kousenvoeten aankomen, die tranentrekkende verhalen over waar jij en ik allemaal gefaald hebben. Zelfs Andre zit jaren na zijn heengaan op de radio nog altijd eenzaam in de cel kerstfeest te vieren. Hij wel…