Entropie en onze badkamer

Soms heb je het in ene. “Laan ik de badkamer eens een beurtje geven.” Dat zijn van die dingen die wel eens een beetje versloffen en een

schone frisse badkamer is wel zo lekker. Opruimen, schoonmaken, herstellen, afstoffen, we zijn er heel ons leven mee zoet. We leven in een schepping die, mits je er iets aan doet, vervalt. Entropie noemen we dat met een duur woord. Alles, alles, alles is onderhevig aan dit verval. Daarom is de gedachte dat iets uit zichzelf tot een hogere vorm van orde verwordt een dwaze. Kom om het te controleren gerust eens in onze badkamer kijken.

Heerbaan

Bij dit alles moeten wij niet uit het oog verliezen dat ons leven een doel heeft. Begrijpen doen wij het leven niet echt

en wie meent dat hij het snapt, vergist zich schromelijk.
Het leven zit te complex in elkander om te begrijpen, te verstaan het hoe, wat en waarom. Wij mogen slechts de buitenzijde van het aardse bestaan in beschouwen nemen. Doch moeten nooit vergeten dat het leven op zichzelf een doel in zich draagt dat haar vervulling zal vinden over de muur van het einde heen.
Pas dan zullen alle sluiers vallen. Als stervelingen onsterfelijkheid aandoen.
The road to Zion's in your heart. Die weg is voor iedereen open.
Wij noemen het de Heerbaan....

Reïncarnatie gedachte is uiterst vermoeiend

Als jij het nog eens over mocht doen, wie zou je dan willen zijn?

Jezelf misschien? Ik moet eerlijk zeggen dat het nog eens overdoen, mij uiterst vermoeiend overkomt. Weer in die poepluier, die slijmerige Olvarit eten en dan die rotschool. Weer de concurrentie aan moeten met de rest van de puberende, puistige, bomvol hormonen gonzende jongeren. En dan weer opnieuw iemand versieren, weer het gedonder in de glazen met trouwen en dan maar hopen dat het goed gaat. Nee, sorry hoor, de Reïncarnatie gedachte is uiterst vermoeiend. Laat mij nou gewoon maar zijn wie ik ben en een volgend leven op aarde met heel de reut van beginnen in een luier en er in eindigen, dan zeg ik: geef mijn portie maar aan de Buldog.
En dan: ik voel me James Bond. Wel een ouwe, maar de ouwe zijn vaak beter….

De wekker Gods

Waar zal jij zijn als je er niet meer bent? Ben jij dan nog wel wie je bent of ben je dat eigenlijk nooit geweest?

Zal je dan pas zijn wie je was? Zullen wij elkaar nog kennen of wordt al het oude gereset en blijft enkel het nieuwe zonder herinnering aan wie wij waren? Wordt er een back-up gemaakt van ons aardse leven die wederom ons tegoed zal zijn als wij het nieuwe betreden?
Wat weten we eigenlijk weinig van de dood en het leven wat dan te komen staat! Soms als het fluitenkruid in het voorjaar opbloeit, veranderen de graven in hemelse bedden waaruit je zo zou kunnen ontwaken als de wekker Gods zal klinken.
Maar vandaag nog niet, misschien morgen…

Dag, dag heerlijke nachtrust

Het voorjaar en de zomer. Wat een zalige tijden. Mensen zijn vrolijker, de lucht hangt vol met heerlijke  geuren en de zon zet alles in een euforisch licht.

De stokoude buurvrouw loopt zelfs soepeler achter haar rollator en lijkt te dansen als ze in haar donkerbruine panty voorbij gaat.

De slaapkamerramen staan heerlijk wagenwijd open en er hangt een: alles oké gevoel in de lucht. Er is wel een storend element. Het betreft de mug. Een beestje dat de Schepper blijkbaar ontviel op een dag dat het wat tegenzat.

Minimaal 100 nachten word ik getergd door dit minuscule schepseltje. Ondanks alle horren, spuitbussen vol dodelijk gif en naast mijn bed een elektrische insectenverdelger, het is allemaal zinloos.

In de middeleeuwen toen de mens nog in God geloofde en de wetenschap nog in de poepluier lag, meende de mens dat muggen vanzelf uit het stof ontstonden, als je maar lang genoeg wacht. Dat was een stomme gedachte achteraf. Nee, nu weten wij wel beter. Volgens de evolutietheorie is alles: apen, zeekomkommers, schaamluizen, olifanten, muggen, reetkevers, de hele rimram uit het stof ontstaan, als je maar lang genoeg wacht. Het zal achteraf bezien ook wel weer een stomme gedachte zijn.

Tot die tijd stof ik mij te pletter, plant horren en spuit de overloop vol gif. Maar veel helpen doet het niet. Waar komen ze toch vandaan? Hoe komen ze binnen? Geen idee! Ik zal met de mug moeten leven, de hele zomer lang. Welkom heerlijke zomer, dag heerlijke nachtrust.

Ik leef mijn eigen leven

Een kreet die je nogal eens ter oren komt in deze tijd. “Ik maak zelf wel uit wat ik doe, het is “mijn eigen” leven.
Een leuke kreet, maar bestaat dat eigenlijk wel: je eigen leven? Is het niet eerder zo dat wij allemaal met elkaar verbonden zijn en dat geen mens ten diepste los is van de ander? Zijn we in ons denken niet te ver doorgeslagen naar het individualisme en heb...ben we onszelf niet te veel los willen maken van de rest?
Zomaar wat vragen die mij afgelopen nacht wat bezighielden. “Ik heb jou niet nodig”. “Ik leef mijn eigen leven”. “Ik behoef aan niemand verantwoording af te leggen”.
In hoeverre je leven van jezelf is zou je uit kunnen testen door eens vier weken te stoppen met eten uit de winkels. Te stoppen met afhankelijk te zijn van de andere mensen om je heen.
Geen gas, geen water, geen licht, geen bed, geen deken, geen brood, geen tandpasta, geen medicijnen, geen schoenen geen benzine, geen intenet….En wat erger is: geen liefde. Je eigen leven is een illusie.

We zijn als mensheid verbonden aan elkaar en hebben elkander ten diepste volkomen nodig om te leven op deze aardbol. Ik meen dat precies hetzelfde opgaat voor alle mensen die menen dat er geen Schepper is.

Je kunt Hem proberen dood te verklaren of Hem niet nodig te hebben, maar ergens is het jezelf voor de mal houden. Probeer maar eens een uurtje zonder Zijn zuurstof te leven. Of denk je dat die ook al van jezelf is? Ik heb nog geen mens zuurstof zien maken, wel stikstof. En stinkstof uit de lagere regionen na het eten van look.

Wat ging er mis?

Ik weet nog dat de eerste naar Gouda kwamen. In oude afbraakhuizen van de binnenstad vonden ze een plek om te wonen. Op de lagere

school kreeg ik een Marokkaan als vriend en we hadden de grootste lol.
Ik dronk in dat oude huisje muntthee en vulde voor de familie de meterstanden van het gas/licht en water in, want ze spraken geen Nederlands.
Ik at er mee en leerde de scherpe maar verrukkelijke smaak van hun spijze kennen. Het waren mensen die het werk deden, dat wij hier niet zagen zitten.
Ik werd 16 jaar en werkte samen met hen bij Steenkamer meubelen waar ze de hele dag in de stank van de uitwasemende lakdampen stonden of de taak hadden de meubels te schuren. Ik ervoer het als leuke, humoristische mensen die tijdens de ramadan op een kleedje lagen in de pauze in de schaduw en hun droge mond spoelden met fris kraanwater tegen de dorst. We deelden dingen, leerden elkaar waarderen en over geloofszaken werd niet tot nauwelijks gesproken.
Als ik de jongeman van school tegenkom, met zijn nu grijze kroeshaar is hij nog altijd mijn bro.
Wat is er misgegaan in de laatste 40 jaar? Hoe snel kan een goede naam verdwijnen? En wat belangrijker is, komt het nog ooit goed? Ik betreur de gang van zaken omdat ik deze bevolkingsgroep ook van een geheel andere kant heb mogen kennen en er in die tijd een stel heel fijne mensen in heb bevonden...

Er zijn van die dagen

 

Dat je beter in bed kunt blijven. Het hangt bij zo’n dag al bij het opstaan een beetje in de lucht. Het leven zit te veel mee, er is te weinig tegenslag de laatste tijd.

Dat houdt het leven nooit lang vol, daarvoor staat het te onverschillig tegenover het wezen mens.

Ik stapte nog vol goede moed in mijn onderbroek, maar ik kwam met twee benen in één pijp en kantelde voorover met mijn schedel tegen de muur. Denk daar nu niet te gering over want het is de eerste aanzet van het leven, tot een dag vol “gein en lol”.

Je loopt vervolgens met je schone witte sokken door de kippenstront in de kamer en als je net op het kleinste kamertje zit is het papier op, waardoor je in een ongemakkelijke voorovergebogen houding met een en ander bloot naar het gangkastje kruipt om verse rollen te scoren. Pas kijkt dan in de ogen van de mooie postbode met het lange rode haar die net door het raam naar binnen lonkt. Schaam, schaam, schaam!

Naar de stad: je krijgt een beetje mot met de dame achter de kippenpoten kraam omdat ze immer humeurig is en nooit eens vriendelijk. Dus je roept terwijl je het idee krijgt haar met de zojuist gekochte poten te werpen: ’ik kom hier dus nooit meer.”

Na mokkend word je aangereden door een vent op de fiets die roept dat hij voorrang heeft en net voordat je de kans krijgt om hem van zijn ijzeren ros te rammen, zie je dat het een diaken uit de kerk is, dus je wrijft je pijnlijke knie en zendt hem een: alles oké glimlacht toe, terwijl je hem liever een daagje zag branden in het vagevuur.

Je zet je pc aan en hebt geen verbinding en je modem blijkt na onderzoek stuk. Bellen, bellen, bellen er zijn nog 4 wachtenden voor u. Resetten, resetten, resetten. Niets, niets, niets. Gedoe, geklets en nog steeds niet. Dus naar de KPN winkel voor een nieuwe modem en snel aansluiten en dan hup terug onder de wol. Heel ver de boel over je heentrekken en vooral geen windjes laten wat geheid dat het natte zijn en dan zit je weer met de shit….

Kom over de brug! Nou ehh morgen maar weer proberen…..

Leuke testjes op facebook

Overal op Facebook komen steeds van die "leuke" testjes voorbij.

Met wie zal je later trouwen, wat is de kleur die het best bij je past, wat is de auto die je gelukkig zal maken, hoe oud zal je worden? Enfin, de lijst is onwijs lang. Veel mensen vullen gretig het "leuke" lijstje in en beseffen in het geheel niet dat ze het hemd van het lijf gevraagd wordt betreffende zaken die een ander geen bal aangaat.
Men vult dagelijks de hele rimram doodleuk in enkel om te kunnen laten ...zien dat ze wel 102 jaar oud worden en het IQ van een leverworst hebben. Allemaal erg leuk doch er zit ook een ander kant aan.
Denk nu niet dat deze "leuke" dingen er enkel voor de lol staan! Die info wordt verkocht en gebruikt om u, jou en mij in een kader te krijgen, wie we zijn, hoe we denken, wat we eten, wat onze verlangens zijn etc.
Denk daar eens aan want: big brother is watching you.
De hele meute doet mij denken aan onze hond die in zijn slaap de grootste bolussen draaide en bij het ontwaken pas ontdekte in de shit te zitten.
Maar hij was dement. U en ik niet. Toch?

Zondags verboden

Op een boerenhek zit een bordje met de tekst: zondags

verboden.
Het stemt tot nadenken wat er verboden is? Een hap gras te nemen uit het weiland? Om over het hek te wippen en te dollen in het groene gras dat al redelijk richting de twee kontjes gaat? Een stille hint aan de intelligente stier die kan lezen en elke dag wel een koetje mag, maar niet op zondag?
Geen flauw idee! In ieder geval is wat er ook achter dit hek door de weeks wel mag, op zondag verboden. Is maar dat je het weet. En zeg nu niet dat je niet gewaarschuwd bent.