Dokter Frankenstein

Hoofdpijn, hoofdpijn, hoofdpijn, dus maar weer naar de huisarts. Ik had het lieflijke vrouwtje verwacht, wat ik wel zie zitten

voor op een onbewoond eiland, maar als arts iets minder hoog inschat. Zal mijn vooroordeel wel zijn. Maar toen ik binnenging, bleek er een op Boris Karloff gelijkende man te zitten van ongeveer 2 meter bij 120 kilo. "Zo en u heeft dus hoofdpijn," sprak hij met een bas die ...de ramen deed trillen.
Hij kwam naderbij en nam mijn hoofd in zijn enorme handen en kneep er eens in, gelijk een Turk een watermeloen keurt op mate van rijpheid.
"Doet dit zeer?" "Ehh ja dokter."
"En als ik hier druk?" (een gevoel of mijn hoofd tussen een bankschoef zat werd mijn deel nu). "Ehh auwwwwww, ja dat doet zeer dokter."
"Goed, dan heb ik het al gezien, u heeft een voorhoofdsholte ontsteking, met aan zekerheid grenzende poliepen."
"Komt het in de familie meer voor die poliepjes?" "Ja dokter mijn oma had het en mij pa ook."
"Goed, dan zullen we dat eens oplossen. U krijgt een neusspray en een antibioticakuur. Over 14 dagen wil ik u terug zien.""
Alles bij elkaar heeft het hele consult hooguit 4.5 minuut geduurd.
Wat een dokter! Ik mag hem gelijk! Dokter Frankenstein, geen half werk.

Oud maar mooi

Ik houd van oude gebouwen,

oude wijnen, oude kaas en oudere vrouwen. Ik heb het niet zo op heel jong gedoe. Ik mis het doorleefde, het stukje verval waardeer ik hoger dan de gaafheid van de jeugd.

Het vertelt een verhaal. Er zit een zekere lading achter die mij zeer goed bevalt.

 

Neem dit plekje van de voormalige technische school in Gouda aan de Graaf Florisweg.

Een heel mooi stukje waarin je als vanzelf de ontelbare jongensvoeten die erdoor sloften en hun beginnende basstemmen door de baarden in al die kelen kunt gevoelen.

Als je smaakt hebt tenminste. Ik hou ervan. Temidden van een generatie die ons op de mouw wil spelden dat wat oud is, af heeft gedaan en vervangen moet worden, geniet ik van wat ooit nieuw was. God houdt ook van oud. Oud en wijs gaan bij Hem ook hand in hand en door één deur. Wie door Hem binnengaan vinden het leven en de ladder Jacobs....

Koffie en dames in broeken

Ik kreeg een heel oud damesblad in handen van voor de oorlog.

Vraag me niet naar de naam want die is onleesbaar. Enige info is dat het een blad is vol patronen om zelf kleding te maken en in a 3 formaat gedrukt. Het staat ook vol oude advertenties die om te smullen zijn en luikjes in je hoofd openen.
Zie plotseling mijn opoe weer in de weer om koffie handmatig te malen met een schepje buisman en dan maar pruttelen die handel. Of het ook echt lekker was? Geen idee! Heb de leukste even digitaal gemaakt om te delen. Malen maar....
Wist je dat de rechten op foto's vervallen 70 jaar na het overlijden van de maker? Of de maker van deze foto's nog in het land der levenden is? Geen idee! Wat ik wel weet is dat er een foutje in de foto zit. PeDe in de keuken?
Dat moet: Pedemooij in de keuken zijn en geen andere (man)....Dat hadden ze dus alvast wel goed...
Vrouwen hadden in die dagen iets lieflijks in die kleding. Iets wat ze kwijtraakten zodra ze zich in broeken hesen.

Het leek winst maar achteraf bezien viel er een reusachtig stuk romantiek weg met het afschaffen van de losse nylons met jarretels, de kokerrokjes, de mantelpakjes en het er voor in de plaats gekomen campinggoed. Ik kan er niet aan wennen. Het heeft mij een te hoog Hanna Tokkie-gehalte wat ik tegenwoordig op straat zie in het modebeeld. Dikke blubberbuiken, vellen vol met tatoeage en dan denken dat die campingbroek de handel wel bedekken zal. Het: de vrouw zal geen mannenkleding dragen (uit de bijbel) krijgt plotseling weer meer diepgang...

Huilen

Een foto zegt meer dan duizend worden. De kleine Aylan wist een wereld van politiek correcte mensen te beroeren en op de been

te brengen, maar wanneer er honderdduizenden christelijke mensen – mannen, vrouwen en kinderen – koelbloedig door moslims vermoord worden zie je Samson noch een ander ‘guter Mensch’ huilen. De ultieme hypocrisie.

Deze foto inclusief tekst komt van Facebook. Ook ik vraag me af waar al die rouwende politici en “gutmenschen” zijn als christenen vermoord worden door moslims. Dan is het oorverdovend stil in de politiek correcte media.

Het ware geloofsgedachtegoed

Wordt door velen bovenal gevonden in het lief zijn voor elkaar. Daar is op zichzelf niets mis mee, maar ik mis in al dit handelen en denken een stuk

gezond toekomstperspectief. Soms bekruipt mij het idee dat anders denken dan de massa, al snel als liefdeloos wordt beschouwd en verwerpelijk wordt bevonden.
Geloven, christen zijn wordt in deze dagen, waarin de Schepper zelf van alle toorn is ontdaan en als een lieve oude man gezien wordt, bovenal ge...vonden in lief zijn voor elkaar. Zo behoren wij te zijn! Wij mogen geen vraagtekens zetten bij zaken als: vreemdelingen, anders gelovigen, de angst voor de kerkelijke teruggang en iedereen die aanklopt binnenlaten, ook al is men op de vlucht voor hun eigen geloof dat overal voor grote problemen zorgt.
Dat is christelijk, in onze dagen. Dat wij in een tijd leven waarin ook ons land langzaam maar zeker wordt ontdaan van zijn identiteit en vreemde godsdiensten beginnen te overheersen, wordt door velen nog altijd onder de mantel van de liefde verborgen.
Ik voor mijzelf merk dat je met argusogen wordt bekeken als je in dat denken afwijkt en wil om mensen niet op de kast te jagen, iedereen dan maar niet verder lastigvallen met de angst die mij naar de keel vliegt als ik zie dat wij straks door al die christelijke goede bedoelingen in grote problemen zullen geraken als Nederlander.
Nu nog ontnemen ze ons de vreugde van het Sinterklaasfeest, doch het wachten is op het afschaffen van Kerst, omdat ook daar wel weer elementen in zullen schuilen die sommigen als verwerpelijk zien. Het heeft er alle schijn van, dat wij pas echt christen zijn als wij de woorden: ”oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker,” tot ons levensmotto hebben gemaakt.

Velen....

Velen hebben er een oordeel over, zonder

het woord geproefd te hebben. Velen hebben een mening, zonder zelfs de Bijbel ooit open te hebben geslagen. Velen wijzen Hem af, zonder Hem ooit gekend te hebben. Velen hebben de mond vol over de kerk, zonder er ooit binnen te zijn geweest.

Ze doen mij denken aan mensen die bonbons niet te eten vinden, zonder ooit de smaak van chocolade in de mond te hebben geproefd.

Dragen



De Heer zal hen bijstaan, de Heer zal hen dragen, de Heer zal hen krachtgeven, enfin de lijst is onwijs lang met dergelijke kreten die ik de afgelopen dagen langs heb horen komen. Goedbedoelde woorden, Bijbelteksten, de hele reut om mensen wier leven keihard wordt geraakt troost te geven.

Gooi maar in mijn pet! Sorry, maar zulke woorden mag je van mij toepassen als het leed je eigen leven keihard raakt. Als de waaroms zich opstapelen en jij als een speelbal over en weer lijkt te gaan in een partijtje tussen het goed en het kwaad. Ik kan er in ieder geval niets mee en word er vreselijk boos om. Een Heer die je komt troosten nadat Hij eerst een vreselijk leed in je leven toeliet. Het is die God waarvan de mensen die niet geloven zeggen: ”lekkere God heb jij!”
Laten we ophouden om al het leed dat ons raken kan proberen te verklaren. Heel vaak gaat het ons denken te boven en zijn het de waaroms waar we mee achter blijven. Tast dat ons gezamenlijk vertrouwen en geloof aan dan? Ik meen van niet. Zolang mensen maar eens wilde stoppen met woorden die troostend bedoeld zijn doch inconsequent, oneerlijk, niet strokende met de realiteit en smakend naar schrale troost.
God is groter dan ons leed. In 99.9% van de gevallen is het voor ons mensen niet mogelijk na te rekenen waarom leed ons leven zo hard treft.

Laten we eindelijk eens stoppen met het roepen van verklaringen van het waarom, en slechts meehuilen met hen wier leed zo zwaar is dat het (ondanks Bijbelse teksten) boven vermogen gedragen moet worden. Morgen is het misschien wel jouw beurt om te dragen een pijn die allesverwoestend is. U en mij is nimmer geen reis door het leven beloofd zonder pijnen en zware moeiten, slechts een thuiskomen in heerlijkheid.

Christenplicht

Ben ik tegen het helpen van vluchtelingen? Dan zeg ik: nee zeker niet. Sterker nog het is onze plicht als mens om elkaar te helpen.

Het grote probleem schuilt hem voor mij in de grote stroom mensen die een geloof aanhangen waarvan wij elke dag in de media de meest gruwelijke verhalen horen en beelden te zien krijgen. Egypte, ooit een christelijk land is inmiddels geheel en al Moslimland geworden. Ook in ons land verrijzen de Moskeeën als paddenstoelen uit de grond. Hoe ziet Nederland er uit als de statistieken waar zijn dat moslimgezinnen zich veel intenser en sneller vermenigvuldigen dan Nederlandse gezinnen doen? Zelfs iemand die slecht rekenen kan, begrijpt dat over een paar generaties ook Nederland geheel Moslimland zal zijn.
Dát is de grote angst van veel Nederlanders. Mogen wij a.u.b. onze eigen cultuur kostbaar vinden en die verdedigen? Mogen wij vraagtekens zetten bij hoe onze vrijheid van Godsdienst bedreigd wordt door de instroom van mensen die een geloof aanhangen waar ze zelf voor op de vlucht moeten slaan?
Denk daar eens aan voorgangers, politieke leiders en mensen die gezag mogen uitvoeren van de Schepper aller dingen. U roept zo gemakkelijk dat het onze plicht is mensen te helpen (en ik onderschrijf die gedachte) maar ik hoor u zelden tot nimmer over de gevolgen van onze goedbedoelde hulp…
Weet u niet dat dagelijks ontelbaar veel christenkinderen worden gedood door dit geloof? Mensen worden onthoofd door aanhangers van dit geloof? Kerken in brand worden gestoken? Anders gelovigen als varkens worden gezien die gerust gedood kunnen worden? Wordt het niet eens tijd dat u die kant van de medaille belicht in plaats van iedere keer maar weer aan te komen met het wijzen naar onze (christen) plicht? U verveelt mij een beetje als ik eerlijk ben en ik krijg de indruk dat u als een struisvogel de kop diep in het zand aan het drukken bent.

Bitterzoet

Ik wil de dag beginnen met een klein plantje uit de nachtschade soorten. Bitterzoet is de naam. Is dat niet een beetje het leven van alledag?

Sommige mensen willen ons wel laten geloven dat het leven één grote aaneenschakeling van mooie momenten is. Ook als ze over het geloof praten zien ze de Heer het liefst als een grote weldoener die de hele dag klaarstaat om het u en mij naar de zin te maken. Dat is natuurlijk flauwekul! Het leven is (ook met God) bitterzoet. Er zijn tijden van voor en tijden van tegenspoed. Mensen die menen dat een christen nooit kiespijn zal krijgen moeten hoognodig aan de pillen.

De vruchtjes van dit plantje zijn giftig, overigens net als veel andere zaken uit de nachtschade soorten. Ik noem de doornappel nog even die wij ook wel eens aantreffen in het wild. Familie van iets wat wij dagelijks eten. Enig idee? Raden maar….

Leeg graf...

Morgen naar de kerk. De kerken lopen langzaam maar zeker terug in ledental. Geloven wordt in onze dagen

als ouderwets en een beetje achterlijk bevonden. De hedendaagse mens heeft geen God nodig. Daarnaast horen we dagelijks de kreet dat geloof de bron van alle oorlogen is. Datzelfde kan ook van de uitvinding van ijzer worden gezegd, want al het wapentuig wordt van metaal vervaardigd. Is ijzer daarom slecht? Geen mens die het in zijn hoofd haalt om dát te beweren. Maar als het over de Schepper gaat, roepen mensen heel vaak dingen die kant nog wal raken.

Dat door het (christelijk) geloof grote liefdevolle daden uitgedragen zijn en worden, daar horen we de moderne mens niet over. Slechts wat er fout gaat in de gehele wereldreligies waarbij het christelijk geloof op één hoop wordt geveegd met al de andere geloven.

Doch er is één ding dat men vergeet. Al de andere goden en godenzonen liggen in het stof der aarde. Slechts één graf is leeg.