De tranen van de Schepper kleven nog aan de ramen, maar ze
waren hard
In de Krimpenerwaard ligt een karrespoor dat het Beierse
verbindt met de Tiendweg die naar Gouda en Gouderak loopt. Generaties
kerkgangers gingen er kilometers te voet, want dat moest in die dagen van God,
naar de samenkomsten. Maar de Schepper gaat blijkbaar met de tijd mee, want nu
komen zelfs dominees en ouderlingen met de auto. Iets waar men vroeger (zelfs
al kwam je op de fiets) voor de kerk uitgezet werd. Het geeft te denken, deze
waardeloze regels van mensen. Want neem maar van mij aan dat er nergens in de
Bijbel een tekst te vinden is die luidt: gij zult op de zondag niet fietsen.
Sterker nog, de zondag is de rustdag niet leert de Bijbel.
Dat was en is nog altijd de zaterdag. Nimmer wordt de zondag door de Bijbel tot
nieuwe sabbat verheven.
Dat geintje hebben we te danken aan een Romein. De invoering van de zondag als rustdag in
plaats van de zaterdag vond plaats onder de Romeinse keizer Constantijn de
Grote (Constantinus). Door Constantijn werd in een edict in 321 n. Chr. zowel
aan zijn heidense als aan zijn christelijke onderdanen de zondag aanbevolen als
de ’eerbiedwaardige dag voor de verering van de Zon.
Vandaar de “ZONdag” begrijpt u wel. Hoezeer een kerk kan
dwalen en vasthouden aan een regel die geen enkel Bijbels papier heeft, is wel
duidelijk. Blijft jammer dat men deze onzuiverheid niet weg durft poetsen.
De zondag als dag der samenkomst is op zich wel Bijbels, zo
lezen wij. Doch het is niet de sabbat doch de dag der opstanding. En die vieren
wij. Maar noem het geen sabbat en ook geen rustdag want Hijzelf stond juist
Goddank op uit het graf.
