Op Bergambacht met de oude Puch, onderweg naar de Montmartre
in Gouda. Oh, een straat waar je enkel als fietser tegen het verkeer in mag.
Nou, dag hoor ik rijd met de oude brommer die 100 meter ook wel even door.
In de spiegel (hoe is het weer mogelijk) een motoragent. Heb
je ze nodig, overtreden mensen op een gruwelijke wijze de wet dan zie je ze niet
en laat jij een scheet dan zit er een achter je te snuiven.
“Ja stoppen meneertje.”
“Wat is er aan de hand agent” (altijd beleefd blijven….)
Agent wriemelt aan zijn snor en roept: ”Rijbewijs meneer.”
Overhandig de hermandad mijn papiertje en roep jolig: “nog
nooit controle gehad of ik een rijbewijs heb in al die 38 jaar dat ik rijd.”
Oom agent heeft er geen boodschap aan en kijkt of ik hem met
een paardenvijg in het gelaat heb geworpen.
“Weet u waarom ik u heb aangehouden meneer?”
Ik:”Ehhh misschien om mijn brommer te bewonderen?”
Agent: ”fout meneer, probeer het nog eens.”
Ik:”Ehhh omdat ik zo aardig ben?”
Agent: ”Nee meneer omdat u tegen het verkeer inreed.”
Ik:” Oh ja, dat is dan niet zo mooi, ik heb er geen erg in
gehad.”
Hij: ”Wat doen we daar nu aan?”
Ik:” Het beste is gewoon vergeten dacht ik.”
Agent:” Hmm…”
Ik:” Hier heb u mijn kaartje.”
Agent:” Oh u bent fotograaf.”
Ik: ”Jawel agent.” (beleefd blijven).
Agent:” Nou, dan laten we het voor deze keer bij een
waarschuwing.”
Ik: Fijn agent bedankt ik zal het nooooooooit meer doen.”
Soms heb je mazzel!
Meestal niet. Een ding is zeker: als christen val je niet
onder de wet doch onder de genade. Maar weet die agent veel…
