Bidden

De Here Jezus gaf u en mij de opdracht voor elkander te bidden. Ten tijden van leed, ziekte en moeiten al helemaal. Ook in het groot ligt er de vraag om voor de vrede te bidden. Zeker ook die van Jerusalem.

Het bijzondere is deze is dat Jerusalem nimmer vrede heeft gekend sinds

het vertrek van de Here Jezus. Ook het leed dat daarna over de wereld kwam kent zijn weerga niet. En ook dat voorspelde de Meester.

Waarom dan toch dat (voor je gevoel) zo zinloze bidden? Als toch al vaststond dat der rampen van leed over deze wereld zouden komen? Dat Jerusalem vertreden zou worden door heidense volkeren tot de maat van Gods toorn volkomen is.

Dat ziekten, rampen, noden en dood onze aarde en alles wat er op leeft gruwelijk getroffen zouden worden door al deze ellende.

Opdat deze profetieën niet door zouden gaan? Opdat aardbevingen zouden stoppen? Men in oorlogen plotseling geen granaten meer zouden werpen naar elkander? Mensen niet langer ziek zouden worden en sterven?

Maar iedereen gaat dood. De vrede voor Jerusalem is nimmer zo ver af geweest als nu en er zijn zo verschrikkelijk veel ongelukkige, zieke, mankerende, gebrek lijdende mensen nu.

De charismatische gemeenten menen dat bidden altijd (vaak) tot wonderen (verhoring)zal verworden. Wonderen in de zin van genezing. Maar we zijn inmiddels toch ook wel tot een stukje gezonde toetsing gekomen mag ik aannemen waartoe de Bijbel u en mij ook oproept. Dan heeft u toch ook wel ontdekt dat van die redenering geen snars klopt! Of bent u nu als die struisvogel die zijn kop diep in het zand van de onwetendheid stopt?

Nee, als er een ding duidelijk is, dan is dat wel dat de Here Jezus niet bedoelde dat Hij op grond van al die gebeden de boel wel eens op orde zou trekken. Vrede op aarde, geen ziekte nog dood. Wel, kijk eens om je heen en leer.

Nimmer zo vreselijk veel leed op aarde dan nu. Nimmer zo weinig vrede voor Jerusalem als vanaf het moment dat er gebeden werd door u en mij.

Wat is er dan voor fundament onder die oproep om te bidden? Ik denk een diepere dan wij zouden vermoeden. Ten eerste laten wij daarmee zien betrokken te zijn bij het leed van die ander. We laten zien dat het ons kan schelen of er vrede is (ook ver weg). We mogen in deze meestrijden in de geloofsstrijd want God bewaard al deze gebeden in zijn schalen en straks zal Hij ze stuk voor stuk vervullen. Wat dacht je dan! Dat Hij ze bij het vuilnis zou zetten? Welnee. De vervulling komt wel zeker.

Maar nu nog even niet. Nou ja, misschien straks dan……