Op de bodem van de sloot levend als een roofzuchtig kevertje
was het
Nimmer keerde er een weerom. Nee, na dit leven in de sloot
bestond er geen nieuw leven. Welnee!
Weten die roofzuchtige kevertjes veel dat er na dat leven in
die modderige sloot een heel nieuw bestaan op hen wachtte.
Een bestaan waarbij het oude werd verwisseld voor iets heel
nieuws. Waarbij mogelijkheden wachtten die boven alle verwachtingen uitstegen.
Ooit een roofzuchtig kevertje, maar nu een hemelwezen dat
verheven boven alles uit kan stijgen op vleugels van glas in lood.
Verzin het maar!
Er bestaat geen hiernamaals. Welnee. En toch, voor de mens
die durft te kijken liggen er in de schepping veel verwijzingen naar het te
komen nieuwe leven.
Geloof
het maar.....
