Kus aan de melaatse

Doen we dat nog wel eens? Bedoel niet een lekkere meid kussen, want dat

spreekt voor zichzelf, nee ik bedoel die andere, die minder mooie mens. Kan een man of vrouw zijn hoor. Die kus moet je overdrachtelijk beschouwen. Veel mensen gaan liefst om met personen die hun status ophalen. Ze sorteren je op komaf, geld, macht, positie of misschien wel omdat je in hun ogen begeerlijk bent.

Goed, dat laatste valt op mijn leeftijd wel weg, maar zonder dollen even nu. Gaan we ook wel eens met mensen om die wij een beetje zouden kunnen ophalen? Ze de hand reiken in het leven? Of zoeken we ze slechts uit op grond van een bijoogmerk als ze wat kunnen betekenen voor ons?

Iemand te eten vragen of voor een kopje koffie die niet in een dure auto rijdt? Die geen vooraanstaande positie heeft? Kijk, van de Here Jezus houden, dat kunnen we allemaal. Hij is tenslotte God. Maar hoe zit het met die vrouw waar niemand naar omkijkt? Lastig, vinden we dat.

Zelfs in de kerk zie je mensen soms denken: als hij/zij maar niet naast mij gaat zitten? Niets menselijks is ons vreemd, ook als gelovigen niet. Soms keuren mensen je al af op grond van de manier waarom je kijkt. Je komaf. Je vermogen. Je auto. Je……

Zou Jezus ook zo in het leven staan, dan had er nooit iemand gered geworden. Hij gaf een kus aan de melaatse wereld. En wij? Wij zoeken maar al te vaak in een geheel andere hoek. Geen wonder dat we het zicht op Hem een beetje verloren zijn. Misschien vinden we Hem wel niet zo snel in de kerk omdat Hij in die oude smerige boerderij zit, soep te eten bij die eenzame vrouw…..