Het was een drukke morgendienst in de Pinkstergemeente “de waterval”.
In de zaal zag ik stapje voor stapje de vrouw binnen komen die ik een half jaar geleden had leren kennen als: zuster Jannie.
Ze leed aan borstkanker en één borst was al weggenomen maar toen de ziekte zich in de andere borst, haar lever en longen ook nestelde, konden de artsen niets meer voor haar doen.
Talloze keren was er met haar gebeden, had men ogenschijnlijke demonen weggezonden in Jezus naam, de olie had op haar hoofd rijkelijk gevloeid en er werd voor haar gebeden op de bijbel en gebedskringen. Het mocht niet baten.
Ze ging met moeite zitten en ik zag hoe oud ze geworden was in die laatste zware maanden. De dienst ving aan met een getuigenis, zo werd ons verteld. Een man stapte op het podium om over een wonder van genezing te vertellen. God had hem, u gelooft het niet gemeente, genezen van kiespijn. Handen gingen in de lucht en het: dank u Jezus ging door de zaal. Ik keek naar de vrouw die met open mond naar dit alles keek. Ze stond op, verliet de zaal en keerde nimmer weder. Altijd bemoedigend zo’n Godswonder, vindt u niet?