Ik stam uit de tijd dat dit een kreet was die dagelijks over tafel ging. Kinderen moesten alles (leren) eten en verder geen gedonder in de glazen. Van spruitjes tot
Toch heeft men de bitterheid uit de twee bovengenoemde groenten weten telen waardoor het kindvriendelijker is geworden. In mijn tijd bestond er nog geen ADHD en al helemaal geen Pdd Nos dus tegenstribbelen werd niet opgelost met een pilletje maar met een draai om je hersens en een trap onder je kinderbillen, hup naar je nest.
Niet eten, oké dan hup naar je nest. En denk maar niet dat je daar uitkwam voor de volgende morgen ook al biggelden de tranen over je bolle wangen.
Ik hoor het leger moderne opvoeders al schreeuwen dat zoiets misdadig is, ik blijf er verder buiten. Wat ik wel weet is dat ik alles heb leren eten en dus nergens mijn neus voor op behoef te halen.
Als ik eerlijk ben vind ik mensen die dit en dat en zus en zo, niet lusten typisch welvaartskinderen want honger maakt rauwe bonen zoet. Toe was er vaak niets, dus aten we aardappels met melk. Ach, het was een andere tijd. De McDonald’s had zijn intrede nog niet gedaan en ons voedsel zat nog niet vol met smaakversterkers, conserveermiddelen en E nummers dus weinigen gingen dood aan kanker. Dat heeft de voedingsindustrie mooi voor elkaar gekregen dat nu ongeveer 99% van wat wij eten vol zit met onnatuurlijke stoffen.
Niets aan de hand, de farmaceutische industrie (ja dat zijn ook die jongens die E nummers maken en meer rotzooi wat in ons voedsel zit) heeft ook chemotherapie gemaakt, dus gaat het mis, dan snijdt het mes weer aan twee kanten. Een waar spreekwoord zegt het al: de een zijn dood is de ander zijn brood.
