Langzaam maar zeker krijgen velen met mij steeds meer de
indruk
dat wij in een vreemd land woonachtig zijn. Worden kippen ziek,(de
vogelgriep) dan slacht men ontelbaar veel dieren om de gezonde veilig te
stellen. Desnoods met geweld.
Gekke koeienziekte, krek eender en mond en klauwzeer, hup
massale hoeveelheden worden afgemaakt en weg ermee, enkel om de veiligheid van
het systeem te waarborgen.
Doch halve garen die eigenlijk levenslang behoren
opgesloten, lopen vaak vrij rond zonder dat de burger enige vorm van
bescherming geboden wordt.
Het zal je dochter maar zijn die door dat onmens,
dat stuk verdriet, die schoft, die hufter, verkracht en vermoord wordt.
Dan ga je toch een beetje nadenken over of het niet eens
tijd wordt dat het: oog om oog en tand om tand principe, terug keert. Krijg
steeds meer de indruk dat misdadigers in dit land meer privileges worden
verschaft dan onschuldige kinderen. Lekker rechtssysteem hebben wij hier. Het
vertrouwen wordt steeds meer aangetast en diep van binnen heerst de woede over
dit stuk onrecht en over de schijnveiligheid waarmee je de politieke koppen uit
hun nek hoor zwetsen.
Gevangenisstraffen mijn neus uit, stokslagen moet zo'n vent hebben elke dag weer, in plaats van gratis kost en inwoning.
Gevangenisstraffen mijn neus uit, stokslagen moet zo'n vent hebben elke dag weer, in plaats van gratis kost en inwoning.
Hoogste tijd dat ons van snoepgoed gemaakte rechtssysteem
weer eens ruimte geeft voor echte straffen, want zoals het er nu voorstaat kan
ik heel goed begrijpen dat mensen eigen rechter gaan spelen. Het woordje
“recht” is zelden zoveel verkracht als heden ten dage.
Dag kleine lieve meid, heel Nederland lijdt mee in jouw
aangedane onrecht. Dat jouw lijden een ommekeer mag brengen in ons poezelzachte
rechtssysteem zodat dit nooit meer kan gebeuren....