Deel 4: De verwarring rond de ontactische God

Helaas zijn ziekte, pijn, verdriet en dood onderdelen van ons bestaan op aarde. De Here Jezus heeft toen Hij op aarde was slechts een tipje van de sluiter opgelicht om de mens zicht te geven

op dat wat komen gaat na de dood. Jezus, heeft nooit een gezonde, onsterfelijke, altijd genezende, mens voor ogen gehad op deze aarde. Dat komt wel, doch over de muur van ons tijdelijk lijden heen.

Hij leed en helaas ook wij zullen lijden. De vloek is wel opgeheven en de straf betaald, doch de ware eind verrekening vindt pas plaats op de nieuwe aarde en in een nieuw lichaam. Het staat nog te komen. Geloof mensen niet die beweren dat wij reeds in het volmaakte leven en zekere rechten hebben op genezing/gezondheid/voorspoed. Het is een leugen. Toets alle dingen en behoud het goede.

Zo leert de Bijbel ons al dat de gehele schepping in afwachting is. In baringsnood omdat er iets te komen staat. Het baren gaat met pijn, moeite en bovenal met zuchten en steunen gepaard. Gods plannen zijn groter en eeuwig durend voor u en mij. Hij wil niet af en toe eens op een fijne genezingsdienst mensen genezen die later toch weer dood gaan. Hij wil iedereen genezen, ieder mens in ere herstellen. Beginnende bij de ziel en eindigende bij het lichaam.

Ik besef dat de Bijbel naast teksten die, als wij ze op zich zelf lezen, ons lijken uit te dagen om bovenal te volharden in wat wij gaarne zouden zien gebeuren. En er is ook weinig fout aan bidden voor je doodzieke kind. Het spreekt van liefde en zorg. Wij vinden wellicht ook troost in het steeds in gebed brengen van onze naasten. God roept ons daartoe immers op. Hele volkeren de vrede toe te bidden. Wij bidden al twintig eeuwen voor de vrede van Jerusalem waartoe Jezus u en mij ook opdracht gaf en toch….

Nog nooit is er vrede geweest in al die eeuwen. Sterker nog, miljoenen vonden ondanks deze gebeden hun einde in de gaskamers.

Hoe zit dat toch? Waarom maar bidden voor vrede als God die maar niet geeft? Waarom bidden voor genezing als Hij het (nog) niet schenkt? Ik denk, omdat God ons wenst te betrekken in Zijn grote vervulling, want die vrede komt, die genezing ook, zelfs de dood zal verzwolgen worden, vergeet dat nimmer. 

Hij lijkt een verzamelaar van dergelijke gebeden en bewaart deze in zijn hemelse schalen om straks als de tijd rijp is, deze stuk voor stuk uit te gieten over de mensen en te vervullen waarom eeuwen gebeden is. De Here Jezus doet voorbede voor ons in de hemel, en toch lijden wij. Wij doen voorbede voor elkaar op de aarde, en toch lijden wij. Snappen wij dit verband een beetje? Het is een hopen op wat komen gaat. En geloof mij, het zal komen.....