Boek uitgelezen en weggeworpen. Dat gebeurt mij niet veel
met “christelijke” boeken.
Hoe jammer dat menselijke wijsheid je in de weg kan staan
bij het geloven in wonderen. Bij het aanvechten van het hogere denken van de
Schepper en het jezelf zo lastig klein durven maken. Ik proef in dergelijk schrijven een
soort Maarten t’Hart. Maarten trapt openlijk tegen het geloof aan en keert
zich er van af. Nico lijkt het geloof te omhelzen doch als je goed kijkt is het slechts een eigen gemaakte versie.
Ik waardeer t’Hart meer, als ik eerlijk ben. Hij staat mij
nader met al zijn strijd dan deze Nico die koningen Bijbels onderwijs geeft en
zelf niet in staat blijkt de Koning der Koningen te erkennen voor wie Hij is.
Wie de Godheid en de wonderen uit de Bijbel probeert weg te
redeneren, is druk bezig de poten onder zijn eigen stoel weg te zagen.
Begin steeds beter de woorden van Jezus te begrijpen als Hij
zegt: ”Het is voor wijzen verborgen en aan kinderen geopenbaard."
Het boek van Nico gaat zo in de oud papierbak. Het had van
mij een boompje mogen blijven. Zonde van het papier.
