maandag 29 juni 2015

Papa hoort u mij?


Ben je in de hemel of de hel? Kunt u mij horen als ik roep? Is er nog verandering mogelijk na de dood? Spijt, berouw, waardoor zaken in het hiernamaals opgelost kunnen
worden? Of is de Bijbelse spreuk: zo de boom valt blijft hij eeuwig liggen, hier van toepassing?
Ik wil zo graag datgene zeggen wat u toen nimmer wilde horen.

Nee gerust, geen woorden van boosheid, wil slechts wat feiten op een rij zetten en daarna zien we verder. We moeten er straks toch uit kunnen komen als het volmaakte daar is?
Vergeven dat u geen vader kon zijn.

Vergeven al het drinken en de klappen die er van vielen. Vergeven de pijn van de afwijzing die ik de rest van mijn leven met mij mee moet dragen. Vergeven de onzekerheid die altijd onder mijn opgewekte houding aanwezig is. Vergeven de duizenden keren dat u mij kleineerde. Vergeven al de pijn van het besef reeds op heel jonge leeftijd alles alleen te moeten doen.
Maar u moet ook vergeven. Vergeven dat ik wellicht niet de zoon was die u wenste. Vergeven dat een andere man uw huwelijk stuk maakte. Vergeven dat uw vrouw, die onze moeder is, ervandoor ging en mij en u in de steek liet. Vergeven dat uw leven toen geheel en al aan stukken lag. Vergeven dat ….
Want u bent meer dan een falend mens. U was ook de man die ons te eten gaf. Ooit hard werkte om met het gezin op vakantie te gaan. U was ooit de vader waarbij ik op zijn schouders zat.

De man die nooit stil zat en alles wat zijn ogen zagen kon maken. U was de pa waarbij wij kinderen op de rug reden als u het paardje was. U was een vader tot de scheiding u in stukken scheurde. Toen ging het pas mis in mijn beleven.  De drank, de onverschilligheid, de liefdeloosheid.
Wij zijn allemaal slachtoffers, u net zo goed. Kon u het leven niet meer aan dat u wegvluchtte in zelfmedelijden? Waren er geen reserves meer om ook ons de kinderen nog iets van te geven?

Was dat de oorzaak van al het falen?
Gelukkig is een mens meer dan zijn of haar falen. De Schepper vergeeft, wij moeten ook vergeven pa. Niet blijven stilstaan en het verleden laten bepalen wie wij nu zijn. Ik hoop papa als u mij horen kunt, dat wij elkander van harte en totaal vergeven kunnen.
Papa, hoort u mij?