Er komt een grote groep kinderen uit Indonesië naar Nederland om evangelisatie campagnes te houden.
En waar ik wel heel blij mee ben, men heeft mij gevraagd of ik deze groep wil begeleiden en helpen met van alles en nog wat. Het betreft dus zo’n veertig kinderen in de leeftijd van negen tot vijftien ...jaar plus acht begeleiders. Communiceren zal in het Engels moeten gaan maar dat gaat wel lukken denk ik.
Ze kwamen vanochtend vroeg aan en als rasechte Hollander wilde ik natuurlijk een stoere indruk maken en hees me in een oude 501 spijkerbroek waar onder ik een paar bruine “vatgeencow-boy” laarzen aantrok. Ik sprong op de Harley en blies richting gemeente.
Met luide knallen onder de billen kwam ik aangereden en stapte “outlaw achtig” van de rat bike.
Een groep keurig geklede kinderen vergezeld door hun begeleiders die in driedelig kostuum gestoken waren, stonden keurig op de stoep te wachten. Tot ieders verbazing was “broeder Peter” de persoon op de luid ploffende oude Harley Davidson en met open monden keken ze alsof ik een man van Mars was.
Ik kan mij vergist hebben maar ik zag in de ogen van de begeleiders toch iets van vertwijfeling over hoe dit zou gaan aflopen. De kinderen dromden om mij samen en wilde me aanraken al ware ik een fossiel uit een reeds lang vervlogen tijdperk. In het royale gebouw gekomen pakte men de koffers uit en begon gelijk te oefenen voor hun programma. Het eerste waar men de zinnen op had gezet was een rusthuis. Daar zouden ze dinsdag hun liedjes, dansjes en meer aardigs uit Indonesië te gehore brengen. Vooruit dan maar.
