Vanmorgen naar de Lutherse kerk in de Groenendaal. Heel kleine groep mensen maar een onwijs prettige sfeer en een dijk van een spreker.
De voorganger en de gemeenteleden van de Baptistengemeente zijn gisteren geweest om de kwestie op te nemen van Old Shat. Er moet een 30 kuub vuilcontainer aan te pas komen om alle rommel op te ruimen.
Old Shat zat in een lange onderbroek met een enorme bruine vlek op de meest voor de hand liggende plaats en stemde er mee in gelukkig. Hij lepelde appelmoes uit een blik en smeerde Bona in en op zijn neus. Toen ik heb vroeg naar het waarom mompelde hij:”ik heb een te droge neus.” Heb maar niet verder gevraagd. Tis weer eens wat anders dan Niveacréme.
Als ik later op de dag bij Old Shat ga kijken zit hij er erg bedroefd uit. Ik maak zo goed het kan twee koppen thee in de ontzettend vieze keuken en haal een reusachtige stapel oude kranten van een stoel en neem plaats tegenover hem.
Dan begint hij te vertellen.
“Ben erg slecht geweest voor mijn vrouw en kinderen.” “Nu zie ik dat wel in, maar nu is het te laat, mijn vrouw is overleden drie jaar terug. Dikwijls heb ik geprobeerd om ze te vertellen dat het me spijt, maar ze luisterden gewoon niet naar me. Ach, ik ben nu ook een oude zot geworden.
Ik kan ze geeneens ongelijk geven dat ze niks meer te maken willen hebben met een vent zoals ik. Het is alleen zo jammer weet je dat ze nu nooit zullen weten dat mijn leven anders is geworden door Jezus.”
Mijn mond valt open van verbazing. Zou Old shat werkelijk weten wie Jezus is?
