Maar de laatste jaren, sinds ik ziek ben eigenlijk, blijf ik veel thuis. Dan luister ik vaak naar een christelijke zender en hoorde toen over Jezus en dat Hij onze zonden heeft gedragen.
Ik heb toen het gebed van die ene predikant meegebeden en je kunt me geloven of niet, vanaf dat ogenblik wist ik dat God me had vergeven. Ik werd me ook sterk bewust van mijn falen tegenover mijn vrouw en kinderen.
Wilde het hen zeggen, als ze maar zouden luisteren. Mijn vrouw is na onze scheiding vorig jaar plotseling gestorven. Ben bewust om conflicten te voorkomen niet naar de begrafenis gegaan. Maar laat in de middag ben bij het graf gaan kijken. Heb daar toen een tijdje gestaan en hoopte dat ze me nog zou kunnen horen toen ik haar om vergeving vroeg.”
“Ze heeft je vast wel gehoord,” zeg ik hem terwijl er een brok in mijn keel zit. Als je eenzaam bent of gewoon even wil praten dan kan je altijd naar ons toekomen.”
“Zal ik doen,” zegt Shat. Dan staat hij op en zegt: ”fijn dat je naar me hebt willen luisteren.” “Bedankt.”
Als ik naar huis loop is het huilen me naderbij dan het lachen. Wat weet je toch eigenlijk weinig van mensen die een paar huizen verder wonen dan jij!
P.s morgen grote schoonmaakdag. De predikant en veel gemeenteleden komen. Om 5 uur zie ik de 30 kuub container voor Shat’s huisje staan
