Jan liep door de zaal waar overigens die avond niemand genas ondanks dat de Heer er was volgens Jan. Iedereen moest opstaan als dat kon en Jan wees naar leden van zijn gemeente waaronder mijn vriend. “God heeft je gezien,” riep hij dan tegen de mensen.
Mijn vriend glom als een vuurvlieg toen God hem volgens Jan zag. Mij zag de Heer niet. Geen lid van... deze gemeente, dan zag God je niet, eigen schuld.
“We gaan een offer geven aan de Heer en denk erom, Hij wil het niet horen rinkelen. (Papier geld moest het dus worden) “En ik ga bij de offerschalen staan en weet wie je bent en wat je kunt geven onthoud dat goed.” Aldus Jan.
Deze dominante manier van Geld geven stond mij zo tegen dat ik bleef zitten en dacht; je kunt barsten Jan. Iedereen ging naar voren zelfs rolstoelen werden af en aan gereden maar slechts één oude vrouw en ikzelf, bleven zitten.
Ze knipoogde naar mij en voor het eerst die avond kreeg ik het gevoel of Hij er was middels die knipogende oude vrouw.
Toen ik later die avond mijn ongenoegen uitte over deze hele klucht, begreep mijn vriend er niets van. Hij lachte alles weg en vond dat ik overdreef. Besefte wel dat deze hele dominante kwetsende wijze van genezing af proberen te dwingen, meer mensen kapot maakt dan ons lief moet zijn. Mensen gingen met een extra probleem naar huis in de vorm van een onuitgesproken vraag.
Als God wil genezen, Hij die avond aanwezig was en Zijn handen klaarstaan om zulks te doen, waarom heb ik dan niet ontvangen? Ik zag veel gebroken mensen naar buiten komen dan dat ik er met hoop naar binnen heb zien gaan.
Nam het blad van de Levenstroom mee waarin om geld werd gevraagd op tal van manieren. Het moest wel in afgeronde getallen van 500 euro. God deed niet aan kleiner geld. Je kocht op die manier een stukje van de kerk. Wat een rare snijboon is die Jan toch! Ik telde dertien keer de Naam van de Here Jezus in het blad. De naam van Jan Zijlstra kwam er 87 maal in voor.
Wordt vervolgd
