donderdag 9 november 2017

De tweederangs weggebruikers


Regelmatig overkomt het je als fietser dat je een situatie als op de foto
aantreft. Meestal staat een dergelijk bord er achteraf voor Jan met de korte achternaam, omdat wegwerkers simpelweg voor het gemak vergeten na gedane arbeid het bord en hek weg te nemen.

Hoe jij je weg verder moet gaan, dat zoek je dan maar uit. Tegen het verkeer in of zo aan de overkant van de weg, zodat mede weggebruikers van het fietspad naar je roepen: ”Oude lul, je rijdt aan de verkeerde kant.” Goed, dat van die oude lul kan ik bilikken, doch dat van de verkeerde kant rijden, is een zaak waar ik machteloos tegenover sta.

Waarom wordt het de fietser in dit land, waar fietsen zo overvloedig gepromoot wordt als zijnde gezond, milieuvriendelijk en bovendien de ideale manier om je voor te bewegen, vaak zo lastig gemaakt om zich netjes aan de regels te houden.

Want in dergelijke situaties ligt het voor de hand om dan van pure ellende maar op de autoweg te gaan fietsen en daar krijg je van oom agent weer een prent voor.
Kunnen we afspreken dat bij geval van wegwerkzaamheden de fietser niet alleen een bord voor zijn kop krijgt, doch ook een klein stukje begeleiding in waar, hoe en wat hij dan wel mag fietsen om op de plaats van bestemming aan te komen?

En zet er dan ook even bij hoelang de omleiding gaat duren. Ik bedoel, zo moeilijk kan het toch niet zijn? Overigens houdt een dergelijk bord slechts in dat jij er niet mag fietsen. Brommeren blijkbaar wel of wandelen. En dan, meestal als je van pure ellende een dergelijk bord een rotschop verkoopt en toch het pad uitrijdt, kom je geen enkel obstakel tegen, hooguit een mannetje in een oranje pakje dat naar je kijkt en roept:"hebbie het bord niet gezien!"

Enige remedie die ons dan als fietser rest is roepen:"Fuck you!"

Doch meestal blijkt dat het mannetje achteraf bezien de collectant uit de kerk is en je zondag aan zondag aanstaart met zorgelijke ogen....