Boodschappen

Boodschappenlijstje, kratje pakken, lege flessen in het monsterlijke apparaat

bij de Emté dat boert, blèrt, gilt of de lege fles terug in je oog lanceert als je te snel de flessen in haar strot drukt. Groenten wegen, meisje van de groente afdeling hallo zeggen, een van slagers worsten grijpen, grabbelen in je zakken waar je boodschappen lijstje zich nu weer verstopt.

Dames met wulpse achterwerken versperren de weg of staan in uitdagende pose in het augurken pad voorovergebogen te graaien naar weet ik veel wat. 

Een oude man met druppel aan zijn zinksnijder, sloft op geruite pantoffels voetje voor voetje voor je kar en schiet niet op. Overrijden mag niet, dus je keert maar om en slaat een pad over om te ontdekken dat je toch weer terug moet want juist daar staat de hagelslag XXL.

Bij de kassa een oude naar zware shag geurende vrouw voor laten gaan die enige gelijkenis vertoont met de mummie van Cleopatra en er achter komen dat ze bedoelde met die “ene” boodschap, een zeker merk shag dat pas na 5 minuten graven in de lade door het mooie meisje met het lange haar bij de kassa gevonden wordt.

Piep, piep, piep, wilt u zegels voor het cadeau pakket, voor de Playmobil, wilt u de bon, waar is uw Emté pas, wilt u een kus? Oh nee, dat laatste is mijn fantasie. Eindelijk buiten. De zon schijnt, niet zeuren, boodschappen doen is nu eenmaal onderdeel van het leven doch drukt ons wel op de feiten dat we in de zonde liggen. Ooit staken wij ons mollige handje uit en vraten vruchten zo van de boom. Maar we moesten zo nodig die verboden opvreten. Eigen schuld.

Gij zult in het zweet uwer aanschijn boodschappen halen elke week opnieuw en ontdekken bij het thuiskomen dat je de helft vergeten bent zodat je morgen weer mag