Een van onze adoptiekinders. Ooit
hadden we er jarenlang zes stuks want tja, armoede is in zekere landen nog
behoorlijk aanwezig. Maar toen ik
opheldering vroeg aan Meneer Lock van Woord en Daad waarom hij een jaar salaris van 120.000 euro netto "stal" (ik kan het niet anders noemen) uit de gelden die mensen doneren aan arme kinderen, kreeg ik als antwoord: De arbeider is zijn loon waard.
Waarop ik hem vertelde het met
veel minder dan een vierde deel van zijn (gestolen) loon te moeten doen in
Nederland en dat hij dus van mij een rotschop onder zijn spirituele reet kon
krijgen. Vanaf dat moment schakelden we terug naar twee kinders. Het blijft
heel vervelend dat er zoveel stinkende graaiers aan de top zitten van alle (ja
ik zeg alle) organisaties zitten. Men begint vaak erg goed, maar al heel snel
vervullen ze de waarheid die binnen het spreektwoord: de vis begint te stinken
bij de kop, al aangeeft. Ga je schamen meneer Lock! Je ontneemt door zo uit de
kas met giften te graaien, arme kinderen het kleine beetje wat ze van anderen
krijgen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.