Ik ben zo bang dat veel gelovigen
(behoor ik dus zelf ook bij) dingen zouden kunnen doen die onder de noemer
"bijoogmerk" vallen. Kijk
mij eens spiritueel bezig zijn. Ze hebben
de ander nodig om het gevoel te krijgen dat ze goed bezig zijn. Heb er veel gezien die stonden maar wat te egotrippen. Ze beseften het niet eens, maar hun
loon voor hun inzet hadden ze al.
Heb voorgangers over het podium
zien huppelen, gebedsgenezers zalvende geluiden horen maken. Ze gaven je het
idee dat ze het allemaal precies wisten hoe het moest, dat volgen van de Heer.
Toch gingen er vaak wat haartjes ter hoogte van mijn nek overeind staan bij
dergelijke types. Ze lijken wel niet echt en geven je het gevoel in een klucht
de hoofdrol te spelen. Ze zijn als kinderen die op muziek instrumenten spelen
en je toeroepen dat jij moet dansen.
Ze zeggen vaak dingen als: Ik ben
zo blij dat de Heer mij gebruikt om jou te zegenen. Ze willen vaak wonderen
doen over jouw zieke rug. Ze staan vaak in het volle licht omdat de E.O zulke
types vereert.
De gewone man of vrouw die een standvastig sober geloof heeft,
is niet zo in trek. Er moet toch op zijn minst iets bijzonders om een christen
heen gebeuren.
Men ziet aan wat voor ogen is,
doch Hij ziet het hart aan. En heel vaak is men gelovig om zichzelf. Niet God
staat centraal maar hun heerszucht, hun hunkering naar macht.
Ooit zullen alle maskers vallen.
Schrik dan maar niet te veel als blijkt dat het oude vrouwtje, het kind met de
ziekte van Down en de oude zieke man achterin de kerk, geestelijker blijken
dan al die vooraanstaande figuranten die het nu allemaal zo goed weten en jou
willen zegenen….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.